Του Σωκράτη Αριστοτέλους
“Τὸ τῆς Νηστείας διάγγελμα, περιχαρῶς ὑποδεξώμεθα· εἰ γὰρ ταύτην ὁ Προπάτωρ διεφυλάξατο, τὴν τῆς Ἐδὲμ ἔκπτωσιν οὐκ ἂν ὑπέστημεν, ὡραῖος ἦν εἰς ὅρασιν, καὶ καλὸς εἰς βρῶσιν, ὁ ἐμὲ θανατώσας καρπός, μὴ συναρπασθῶμεν τοῖς βλεφάροις, μηδὲ γλυκανθήτω ἡμῶν ὁ φάρυγξ, τοῖς τιμωμένοις βρώμασι, μετὰ δὲ τὴν μετάληψιν ἀτιμαζομένοις, φύγωμεν τὴν ἀκρασίαν, καὶ τοῖς μετὰ κόρον πάθεσιν, μὴ ὑποβληθῶμεν· ἐνσημανθῶμεν τῷ αἵματι, τοῦ ὑπὲρ ἡμῶν ἀχθέντος εἰς θάνατον ἑκουσίως, καὶ οὐ μὴ θίγῃ ἡμῶν ὁ ὀλοθρευτής, καὶ φάγοιμεν Πάσχα, Χριστοῦ τὸ ἱερώτατον, εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. ” (ΤΗ Α΄ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Απόστιχον Αίνων Ήχος πλ. δ’)
(Ελεύθερη Απόδοση)
Το μήνυμα της νηστείας που η Εκκλησία μας το εξήγγειλε στην περίοδο αυτή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ας το δεχτούμε με χαρά. Γιατί αν την νηστεία ο προπάτοράς μας ο Αδάμ την τηρούσε, δε θα ήμαστε τώρα διωγμένοι από τον Παράδεισο.
Ο καρπός εκείνος που έγινε η αιτία του θανάτου μας, ήταν ωραίος στην εμφάνιση και νόστιμος στη γεύση, αλλά μη μας ξεγελάσουν, όμως, τα μάτια μας, ούτε η γλυκύτητα του φάρυγγά μας για να μην πέσουμε στην ατιμία. Να μην υποκύψουμε στη λαιμαργία και στη σφοδρότητα των παθών. Να σφραγισθούμε με το αίμα. Αυτού που για μας και τη σωτηρία μας οδηγήθηκε θεληματικά στο θάνατο, για να μη μας ξεγελά και να βλάφτει ο ολοθρευτής θάνατος. Και έτσι θα φάγωμεν το ιερώτατον Πάσχα του Χριστού που είναι το σώμα και το αίμα Του, για τη σωτηρία των ψυχών μας και την απόλαυση της αιώνιας ζωής κοντά Του.
Αγαπητοί μου,
Η υμνολογία της Εκκλησίας μας, έτσι προβάλλει τη νηστεία, σαν ένα από τα μέσα της Σωτηρίας μας. Αυτές τις μέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που είναι ημέρες εντονότερων πνευματικών αγώνων, ας χρησιμοποιήσουμε με προθυμία το μέσο αυτό που έχει πολλά να μας προσφέρει.