Ένα μοναδικό οδοιπορικό στην Κόνιτσα, στο πατρικό σπίτι του μεγάλου γέροντα της Ορθοδοξίας, γέροντα Παΐσιου πραγματοποίησε ελληνική η εφημερίδα «Παραπολιτικά», όπου και συνομίλησε με συγγενείς και όχι μόνο του Αρσένιου Εζνεπίδη, όπως ήταν το κοσμικό όνομά του.Στο ακριτικό χωριό, μια ανάσα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας συναντήθηκε με τον 95χρονο σήμερα, αδερφό του γέροντα Παΐσιου, Ραφαήλ Εζνεπίδη, ο οποίος είναι πλέον κλινήρης και περιορίστηκε στη φράση «Ο Παΐσιος είναι σε μεγάλο κόσμο». Συνάντηση υπήρξε όμως και με άλλους συγγενείς, που αποκάλυψαν άγνωστα περιστατικά από τον βίο του Αγιορείτη μοναχού.
Όσο για το σπίτι που έμενε ο γέροντας, δεν έχει αλλάξει καθόλου από την εποχή εκείνη. Η επίπλωση είναι παλιά όπως και το πάτωμα.Στους τοίχους δεσπόζουν φωτογραφίες του γέροντα, οικογενειακά κειμήλια και προσωπικά αντικείμενα του Αγιορείτη. Στον τοίχο υπάρχει μια φανέλα του ενώ στο μέσον του δωματίου πίσω από ένα κλειδωμένο τζάμι, υπάρχουν χειροποίητα αντικείμενα του.
Ο γέροντας, όπως δηλώνει ο ανιψιός του, Χρήστος Εζνεπίδης, έμεινε σε αυτό το σπίτι μέχρι τα 18 του, όταν κατατάχθηκε ασυρματιστής στον στρατό. Για του λόγου το αληθές, μια φωτογραφία στον τοίχο, που είναι στα χακί, εν έτει 1948, δείχνει τον στρατιώτη, Αρσένιο Εζνεπίδη.
Ο ανιψιός του αποκαλύπτει και ένα άγνωστο περιστατικό από την εφηβική ηλικία του γέροντα. «Ήταν τότε στον πόλεμο που οι Δυτικοί προπαγάνδιζαν τη θεωρία του Δαρβίνου και κάποιος του την ανέφερε. Τότε ο γέροντας απάντησε πως μπορεί ο Χριστός να έχει ανθρώπινη μορφή. Αργότερα, πήγε στο εκκλησάκι στον λόγο, ακριβώς απέναντι από το σπίτι του και προσευχήθηκε βαθιά. Τότε του εμφανίστηκε ο Χριστός με ανθρώπινη μορφή και του είπε “Εγώ ειμί το φως του κόσμου”.
Εκτός όμως από τους συγγενείς, την ανάμνηση του γέροντα Παΐσιου έχουν και οι γείτονες. Γυναίκα που ζει στο απέναντι σπίτι από το πατρικό του γέροντα και που γνώρισε από κοντά τον Αγιορείτη μοναχό θυμάται δύο περιστατικά που σημάδεψαν τη μνήμη της.
«Όταν είχε αρρωστήσει το παιδί της θείας μου, είχε πάρει νερό από τη βρύση και σταύρωσε το παιδί. Ο πυρετός έπεσε αμέσως. Το πιστεύω ότι ο γέροντας βοήθησε. Στο χωριό βοηθούσε όλο τον κόσμο» δηλώνει και αφηγείται ένα ακόμη περιστατικό στο οποίο πιστεύει ότι υπήρχε βοήθεια από τον γέροντα της Ορθοδοξίας.
«Όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός του 1996, έπεσαν σπίτια, αλλά δεν έπαθε κανείς τίποτα. Πιστεύουμε ότι μας φύλαξε ο γέροντας» λέει ενώ αποκαλύπτει και κάποιες πιο ανθρώπινες στιγμές του μοναχού. «Ήταν πολύ ζωντανός άνθρωπος και έκανε καλαμπούρια. Στη μάνα μου τη συγχωρεμένη έλεγε όταν έβγαιναν οι καρποί: “Κυρά Ανέτα, θα σου κλέψω τα σταφύλια”».
