Της Ζαφείρως Αναστασίου
Πολλές φορές ακούμε για διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν κατά καιρούς στα σχολεία. Τις πλείστες φορές λέμε “φταίνε οι μαθητές” επειδή δεν έμαθαν να σέβονται. Πόσο δίκαιο, όμως, είναι να ρίχνουμε στους νέους και τις νέες τις ευθύνες, όταν γνωρίζουμε πως υπάρχουν άτομα που δεν αξίζουν να βρίσκονται στα σχολεία;
Υποθέτουμε πως επειδή κάποιος δεν μπαίνει στην τάξη, αργεί να πάει σχολείο, γράφει χαμηλούς βαθμούς στα διαγωνίσματα, είναι αλήτης! Πόσοι καθηγητές όμως μπαίνουν στη διαδικασία να μιλήσουν με αυτά τα παιδιά αντί να τους φωνάζουν ή να τα αποβάλλουν;
Θα μου απαντήσουν, φυσικά, πως έχουν το ρόλο του καθηγητή και όχι του ψυχολόγου. Αλλά μου φαίνεται αδιανόητο πως οποιοσδήποτε θέλει να πάρει ένα πτυχίο δασκάλου ή να διοριστεί ως καθηγητής, να μην αγαπάει τα παιδιά. Αλλά θα μου πείτε και κάτι άλλο, πως η επιλογή του επαγγέλματος του καθηγητή και του δασκάλου, έγινε με βάση άλλα «κριτήρια», αλλά δεν θα σταθούμε εκεί.
Είναι πραγματικά λυπηρό να υπάρχουν τόσα άτομα που αγαπούν τα παιδιά και τη διδασκαλία και τα οποία μάλιστα κινδυνεύουν να μην διοριστούν ΠΟΤΕ! Και ξέρετε γιατί; Επειδή μερικοί βρίσκονται σε αυτό το επάγγελμα για τους «οικονομικούς» λόγους και όχι για τους αγνούς λόγους αγάπης του λειτουργήματος του εκπαιδευτικού.
Ο καλός εκπαιδευτικός είναι εκείνος που θα διδάξει ανθρωπιά! Εκείνος που θα σε ρωτήσει: “Τι έχεις σήμερα και δεν είσαι καλά;” Eκείνος που θα σου πει για τη ζωή του. Πώς περιμένετε να σας σεβαστεί ο νέος ή η νέα αν το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να «καλύψετε» την ύλη;
Το λάθος αυτής της κοινωνίας είναι πως ο κάθε πτυχιούχος μπορεί υποβάλει αίτηση για διορισμό. Ξεχνάτε, νομίζω, πως το σημαντικότερο κομμάτι της Εκπαίδευσης είναι η μεταδοτικότητα. Και δυστυχώς με το τρέχον εκπαιδευτικό σύστημα, φαίνεται πως κανένας δεν την κατέχει!
Το χειρότερο είναι πως η αίσθηση εξουσίας που δίνεται στους καθηγητές, τους παρέχει και το «δικαίωμα» να μειώνουν τόσο εύκολα τους μαθητές. Δεν είναι εύκολο να τα «βάλει» κάποιος με τους καθηγητές. Αλλά είναι πολύ εύκολο να τιμωρήσεις ένα μαθητή.
ΥΓ.1: Καλή επιτυχία στις εξετάσεις των μαθητών και ιδιαίτερα σε αυτούς που δίνουν το δύσκολο αγώνα των Παγκύπριων Εξετάσεων.
ΥΓ.2: Σεβασμός και μπράβο σε αυτούς που είναι καθηγητές/τριες και αγαπούν τη δουλειά τους.
Πόσο δίκαιο έχεις! Συνάντησα και συναντώ πολλά είδη καθηγητών. Καθηγητές που ενδιαφέρονται, καθηγητές που απλά κάνουν το μάθημα τους, καθηγητές που μου είπαν κατάμουτρα "τον μισθό βρέξει σιονήσει εγώ εν να τον πιάω τζαι αν θέλεις μάθε αν θέλεις μεν μάθεις"! Το καλό είναι ότι ακόμα υπάρχουν καθηγητές που πάνω από όλα είναι άνθρωποι. Ενδιαφέρον το άρθρο σου μπράβο.