Σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του Βουλευτή, ο κ. Χατζηγιάννης είπε ότι “στην Κύπρο ένα ποσοστό 15,8% % (έτος Αναφοράς 2009) και σήμερα 18%, επί του συνόλου του πληθυσμού ζει κάτω από όριο της φτώχειας”, ενώ “χιλιάδες υπερχρεωμένα νοικοκυριά βρίσκονται σήμερα σε κατάσταση απόγνωσης, εξαιτίας της ξαφνικής μείωσης των εισοδημάτων τους ή ακόμη και λόγω της απώλειας της εργασίας τους”.
Ανέφερε ότι τα τελευταία τρία χρόνια το φαινόμενο της φτώχειας “έχει πάρει πρωτόγνωρες για την Κύπρο διαστάσεις και χρειάζεται να καθορίσουμε προτεραιότητες για την περίοδο μέχρι το 2020 υπό μορφή στρατηγικού σχεδίου αντιμετώπισης της φτώχειας” και πρόσθεσε ότι η φτώχεια μπορεί να παταχθεί μέσα από ολοκληρωμένη οικονομική πολιτική.
Ο κ. Χατζηγιάννης κάλεσε την πολιτεία “να αναλάβει τις δικές της ευθύνες και μαζί με όλους τους φορείς να αντιμετωπίσει τη φτώχεια με ολοκληρωμένο πρόγραμμα και πολιτική”.
Θα πρέπει, συνέχισε, να τεθούν σαφείς στόχοι για τη Κύπρο, όπως αύξηση της απασχόλησης, να μειωθεί ό αριθμός των ατόμων και των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, να διασφαλισθεί σε όλους τους πολίτες η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το δικαίωμα στην εκπαίδευση και το δικαίωμα στη τροφή και στη στέγαση, το δικαίωμα στο πολιτισμό, το δικαίωμα στη κοινωνική ζωή.
Σύμφωνα με τον κ. Χατζηγιάννη, “η Κυβέρνηση εξανέμισε πλεονάσματα συντηρώντας μη στοχευμένες κοινωνικές παροχές, οι οποίες εμπόδισαν την ανάπτυξη και την απασχόληση. Η πολιτική της κυβέρνησης στηρίζοντας τις ψηλές και αντιπαραγωγικές δαπάνες του κράτους αγνοώντας το καμπανάκι του ελλείμματος, κατόρθωσε να αφήσει τους πολίτες και επιχειρηματίες, χωρίς δυνατότητες δανεισμού και εκτόξευσε το κόστος του χρήματος στα ύψη”, πρόσθεσε.
Για την αντιμετώπιση του φαινομένου χρειάζεται μια σωστή κοινωνική δικτύωση με εμπλοκή της εκκλησίας, κράτους και τοπικών αρχών και πάνω απ’ όλα συντονισμός των δράσεων και των συνεργειών, πρόσθεσε.
Ο κ Χατζηγιάννης είπε ότι προβλέπεται σύντομα να οδηγηθούμε σε μνημόνιο για να μπορέσει το κράτος μας να λειτουργήσει, το οποίο θα ωθήσει περαιτέρω σε λιτότητα και αύξηση της ανεργίας, κατ’ επέκταση της φτώχειας και γι΄ αυτό η λήψη μέτρων είναι επιτακτική.
