Ο βασιλιάς παρέμεινε στο θρόνο! Ο Ολυμπιακός ανάγκασε τη «βασίλισσα» Ρεάλ να υποκλιθεί στην ανωτερότητά του και νικώντας τη με 100-88 στο Λονδίνο κατέκτησε για τρίτη φορά στην ιστορία του την Ευρώπη.Το πήρε πέρσι επιστρέφοντας από το -19. Το επανέλαβε και φέτος ανατρέποντας το -17 της πρώτης περιόδου. Ο Ολυμπιακός παρέμεινε στο θρόνο του νικώντας στον τελικό του Λονδίνου τη Ρεάλ Μαδρίτης και απέδειξε πώς χτίζει μία αυτοκρατορία που… αντεπιτίθεται.
Το εφιαλτικό πρώτο δεκάλεπτο, που τον βρήκε πίσω με 27-10, δεν πτόησε τους Πειραιώτες. Με όπλο την άμυνα χρειάστηκαν μόλις ένα δεκάλεπτο για να ισορροπήσει και με διαδοχικές «βόμβες» του Σπανούλη κάθισε στη θέση του οδηγού στις αρχές της τρίτης περιόδου, μένοντας εκεί ως το τέλος. Έτσι διατήρησαν το στέμμα τους και έγιναν η πρώτη ομάδα μετά τη Μακάμπι Τελ Αβίβ (2004-2005) που κατακτά δεύτερη συνεχή Ευρωλίγκα.
Το ματς
Η δοκιμασμένη πεντάδα των Σπανούλη, Λο, Παπανικολάου, Πρίντεζη και Πάουελ άρχισε το ματς για τον Ολυμπιακό, ενώ από πλευράς Ρεάλ ξεκίνησαν οι Γιουλ, Ρούντι, Σουάρεθ, Μίροτιτς και Μπέγκιτς.
Εφιαλτικό ξεκίνημα
Ο Ολυμπιακός μπήκε αποφασιστικά στις πρώτες φάσεις του τελικού και έδειχνε να προβληματίζει τη Ρεάλ. Οι Μαδριλένοι, ωστόσο, με τον Μπέγκιτς να μοιράζει τάπες, εκμεταλλευόμενη τα λάθη και την αστοχία των Πειραιωτών, καθώς επίσης και τα μακρινά σουτ των Ρούντι, Μίροτιτς και Γιουλ, κατάφερε να πάρει γρήγορα τα ηνία του ματς (5-11) και να ελέγξει πλήρως το ρυθμό. Ένα τρελό τρίποντο του Φερνάντεθ έφερε τη «βασίλισσα» στο +13 (7-20) μετά από μόλις επτά αγωνιστικά λεπτά. Η ίδια εικόνα συνεχίστηκε ως το τέλος του δεκαλέπτου, με τη Ρεάλ να το ολοκληρώνει με διαφορά 17 πόντων (10-27), έχοντας πετύχει 27 πόντους απέναντι στην ίδια άμυνα που δύο μέρες πριν είχε κρατήσει στους 52 πόντους την ΤΣΣΚΑ.
Ο Ολυμπιακός είναι εδώ!
Βελτιώνοντας αισθητά την άμυνά του, τον Σπανούλη στον πάγκο και τους Σλούκα-Κατσίβελη να πιέζουν καλά στην περιφέρεια, ο Ολυμπιακός έκανε την αντεπίθεσή του στη δεύτερη περίοδο. Το τρίποντο του Άντιτς στη λήξη της επίθεσης έκανε την αρχή για ένα σερί 8-0 (18-27, 7:17 πριν το ημίχρονο) που ανάγκασε τον Πάμπλο Λάσο να καλέσει τάιμ άουτ. Ο Περπέρογλου έδωσε λύσεις από τον πάγκο στο σκοράρισμα κατεβάζοντας τη διαφορά σε μονοψήφια τιμή (22-29), την ώρα που τα ποσοστά της Ρεάλ έπαιρναν την κατιούσα. Η αντεπίθεση συνεχίστηκε με μπροστάρη τον Λο και ο Ολυμπιακός πλησίασε στους τρεις (34-37), ενώ παρότι η Ρεάλ πήρε ανάσες από Ροντρίγκεθ και Σλότερ, το ημίχρονο έκλεισε με 3/3 βολές του Σλούκα και τη ζημιά που είχε γίνει στο πρώτο δεκάλεπτο να περιορίζεται στο ελάχιστο (37-41).
Η ώρα του Σπανούλη και της προσπέρασης
Με κεκτημένη ταχύτητα από τη δεύτερη περίοδο επέστρεψε από τα αποδυτήρια ο Ολυμπιακός. Ο άποντος στο πρώτο μέρος Σπανούλης πέτυχε τρία συνεχή τρίποντα (48-45), η άμυνα τσάκιζε κόκκαλα, οι παίκτες της Ρεάλ έμοιαζαν πανικόβλητοι και οι «ερυθρόλευκοι» ξέφυγαν με έξι (52-46), την ώρα που Μπέγκιτς, Μίροτιτς και Γιουλ χρεώνονταν με τρίτο φάουλ. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα μάλλον παρασύρθηκαν και είδαν τη Ρεάλ να περνά με τρίποντο του Ρούντι (55-56) αναγκάζοντας τον πάγκο να ζητήσει τάιμ άουτ. Μία λανθασμένη τεχνική ποινή στον Σλούκα για «θέατρο» (!) ξεσήκωσε την κερκίδα και το δεκάλεπτο ολοκληρώθηκε σε απόλυτη ισορροπία, 61-61.
Στο θρόνο του!
Η άμυνα του Ολυμπιακού συνέχιζε να κάνει καταπληκτική δουλειά, ο εξαιρετικός Λο πάτησε γκάζι και το τρίποντο του Σπανούλη εκτόξευσε τη διαφορά στο 70-62 επτά λεπτά πριν το τέλος. Δύο βολές του Ρούντι κι ένα τρίποντο του εξαφανισμένου ως τότε Κάρολ ροκάνισαν τη διαφορά στους τρεις (70-67), δύο μακρινά σουτ από Περπέρογλου και Σλούκα έδωσαν ανάσες, ενώ το γκολ-φάουλ του Σερμαντίνι αποκατέστησε το +8 (78-70). Το flopping που χρεώθηκε σωστά κατά του Σλότερ επέτρεψε στον Ολυμπιακό να ξεφύγει με +12 (82-70) στα μισά της περιόδου. Το νερό πλέον είχε μπει στο αυλάκι και οι πρωταθλητές ήταν σαφές πως δεν θα έχαναν το στέμμα τους. Ακόμη κι όταν η Ρεάλ πλησίασε στους οκτώ (87-77) ο Σπανούλης φρόντισε να της κόψει τη φόρα (90-79). Τα… νευράκια του προκλητικού Ρούντι ήταν ό,τι πιο ενδιαφέρον υπήρχε στα τελευταία δευτερόλεπτα, τα οποία κύλησαν για να επισφραγίσουν το θρίαμβο του Ολυμπιακού.
Δεκάλεπτα: 10-27, 37-41, 61-61, 100-88.
Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 13, Λο 20, Άντιτς 10, Σπανούλης 22, Περπέρογλου 10, Σερμαντίνι 3, Σλούκας 11, Πάουελ 2, Πρίντεζης 5, Παπανικολάου 5, Κατσίβελης.
Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ντρέιπερ, Ρούντι 21, Σουάρεθ 5, Ρέγες 4, Μίροτιτς 7, Ροντρίγκεθ 17, Μπέγκιτς 6, Κάρολ 5, Γιουλ 14, Σλότερ 9.
Διαιτητές: Τσέρεμπουχ (Ιταλία), Μπελόσεβιτς (Σερβία), Ρίζικ (Ουκρανία).
Ο Ολυμπιακός επιστρέφει θριαμβευτής στην Αθήνα (18:30) μετά τη νέα κατάκτηση Ευρωλίγκας.
Ο δρόμος προς την κατάκτηση της κορυφής δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα για τον Ολυμπιακό. Και ίσως αυτός να είναι ένας επιπλέον λόγος που η ευτυχία του κόσμου του γίνεται ακόμη μεγαλύτερη μετά τη χθεσινή δεύτερη συνεχή κατάκτηση της Ευρωλίγκας.
Το triple-crown του 1997 διαδέχτηκε μία παρατεταμένη περίοδος «πέτρινων χρόνων». Η έλευση των αδερφών Αγγελόπουλων στην κεφαλή του συλλόγου του 2006 δεν σήμανε και την επιστροφή στους τίτλους με το «καλημέρα». Δαπάνησαν εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση της ομάδας και τα δύο Κύπελλα που κατέκτησαν αρχικά δεν αρκούσαν σε κανέναν. Και προπαντός στους ίδιους.
Βρέθηκαν στον προθάλαμο της εξόδου, απογοητευμένοι όντες από καταστάσεις, πρόσωπα και τις δίχως αντίκρισμα θυσίες τους, αλλά τελικά παρέμειναν, άλλαξαν φιλοσοφία και δικαιώθηκαν. Όταν το καλοκαίρι του 2011 οι φίλοι της ομάδας είδαν διαδοχικά να αποχωρούν Τεόντοσιτς, Παπαλουκάς, Μαυροκεφαλίδης, Μπουρούσης, Νεστέροβιτς, Χαλπερίν και Γκόρντον, το μπάτζετ να συρρικνώνεται και σε αντίθεση με το παρελθόν να αποκτώνται παίκτες δίχως μεγάλα ονόματα, πολλοί πίστεψαν πως τα πρωταθλήματα θα μείνουν μία μακρινή ανάμνηση.
Όμως το νέο μοντέλο πέτυχε πέρα και πάνω από κάθε προσδοκία. Με αρκετά αμούστακα παιδάκια και άσημους ξένους, αλλά την καθοδήγηση του Ντούσαν Ίβκοβιτς από τον πάγκο και του Βασίλη Σπανούλη από το παρκέ, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη πέρσι μετά από 15 χρόνια. Κι αν κάποιοι μπορεί να χαρακτήρισαν το περσινό έπος της Πόλης σύμπτωση, τύχη, αποτέλεσμα της «αυτοχειρίας» των αντιπάλων ή οτιδήποτε άλλο, ο θρίαμβος του περασμένου τριημέρου στο Λονδίνο πιστοποίησε πως τίποτα δεν έγινε τυχαία.
Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους…
-Ο Ολυμπιακός έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης έχοντας μπάτζετ που δεν ξεπερνά τα 11 εκατ. ευρώ κατατροπώνοντας ομάδες με πολλαπλάσιους προϋπολογισμούς, όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Αναντολού Εφές, η Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, η Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο και όχι μόνο.
-Ο Ολυμπιακός θριάμβευσε στηριζόμενος σε μεγάλο βαθμό σε γηγενείς και πολλούς νεαρούς Έλληνες παίκτες (Παπανικολάου, Σλούκας, Κατσίβελης, Μάντζαρης), που ακόμη δεν έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια βελτίωσής τους.
-Ο Ολυμπιακός σφυρηλάτησε μία ομάδα με χαρακτήρα να μην παραδίδεται ποτέ. Κούπα πέρσι με επιστροφή από το -19 στα τελευταία δώδεκα λεπτά του τελικού απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, πρόκριση φέτος στο Final 4 με ανατροπή από το -15 στον πέμπτο αγώνα της σειράς των play offs με την Αναντολού Εφές, κούπα και φέτος με ολική επαναφορά από το -17 του πρώτου δεκαλέπτου.
-Ο Ολυμπιακός απέδειξε πως μπορεί να νικήσει σε όλα τα στυλ μπάσκετ. Είτε με σεμιναριακή άμυνα, που κράτησε στους 61 πόντους στον περσινό τελικό και τους 52 στον φετινό ημιτελικό την πανάκριβη και πολυδιαφημισμένη ΤΣΣΚΑ, είτε με επίθεση κατά ριπάς με τους 100 που πέτυχε χθες απέναντι στη Ρεάλ, 90 εκ των οποίων σε τρία δεκάλεπτα.
-Ο Ολυμπιακός διατηρήθηκε στο θρόνο του έχοντας στον πάγκο του Έλληνα προπονητή, τον Γιώργο Μπαρτζώκα, πρώτο που σηκώνει τρόπαιο Ευρωλίγκας. Δείγμα του ότι πέρα από παίκτες, μπορεί να αναδείξει ΚΑΙ προπονητές από το ελληνικό μπάσκετ που διαθέτει την τεχνογνωσία να διατηρείται στην κορυφή ακόμη και σε περιόδους που υπολείπεται σε χρήματα.
-Ο Ολυμπιακός διαθέτει έναν ηγέτη που ξέρει καλά τα κατατόπια των Final 4. Ο Βασίλης Σπανούλης σε τρεις παρουσίες, το 2009 με τον Παναθηναϊκό, το 2012 και το 2013 με τον Ολυμπιακό, έχει ισάριθμες κατακτήσεις του τίτλου, αλλά και του βραβείου του MVP.
-Ο Ολυμπιακός ανήκει πλέον σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ ομάδων που έχουν υπερασπιστεί τον τίτλο τους στη διοργάνωση. Μόνο οι Ολίμπια Μιλάνο (1987-1988), Γιουγκοπλάστικα (1989-1991) και Μακάμπι (2004-2005) το έχουν πετύχει στα χρονικά του Final 4, ήτοι την τελευταία 25ετία. Στα χρονικά της διοργάνωσης, από το 1958 και μετά, το έχουν πετύχει ακόμη μόνο οι Ρίγα (1958-1960), Ρεάλ Μαδρίτης (1964-1965 και 1967-1968), Βαρέζε (1972-1973 και 1975-1976), Καντού (1982-1983) και Τσιμπόνα (1985-1986). Και του χρόνου θα επιδιώξει το three-peat, κάτι που έχουν πετύχει μόνο η Ρίγα προ πεντηκονταετίας και η μεγάλη Γιουγκοπλάστικα.
Συνήθως μετά από έναν μεγάλο θρίαμβο κλείνει ένας κύκλος. Όμως αυτός ο Ολυμπιακός δείχνει πως ο δικός του μόλις έχει ανοίξει…