(Της Σταύρης Αττούνη):
Διαβάζοντας το άρθρο του κυρίου Αντώνη Λοίζου, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017 με τίτλο «Γιατί δεν επαναστατούν στην ελεύθερη Αμμόχωστο;» (το άρθρο είναι αναρτημένο πιο κάτω), μένω στη φράση «Διαμαρτυρόμαστε και ενθαρρύνουμε κάποιου είδους «επανάσταση» από τους δημάρχους της ελεύθερης Αμμοχώστου…»
Και διερωτώμαι γιατί άραγε η κοινωνία στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου δεν διεκδικεί και δεν εισπράττει όσα της αναλογούν σε έργα ανάπτυξης, πολιτισμού, εκπαίδευσης, υγείας και πολλά άλλα. Σίγουρα στην επαρχία μας δεν υπάρχουν όλα τα έργα ανάπτυξης και υποδομής, δεν λειτουργεί τέλεια το νοσοκομείο μας, δεν υπάρχει κανένα τμήμα κρατικού πανεπιστημίου, πολυδύναμο κλειστό αθλητικό κέντρο, κολυμβητήριο ή και ακόμη ένας ολοκληρωμένος θεατρικός χώρος. Παρόλο που η συνεισφορά μας στην Κυπριακή οικονομία είναι σημαντική, με αιχμή του δόρατος τον τουρισμό ο οποίος και κράτησε την οικονομία κατά την περίοδο της ύφεσης, η περιοχή δεν έχει λάβει το μερίδιο της στα έργα ανάπτυξης από το κράτος.
Για παράδειγμα στη περιοχή δεν υπάρχει Ανώτατη δημόσια σχολή για ξενοδοχειακές και τουριστικές σπουδές όταν η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της ασχολείται στον τουριστικό τομέα. Μήπως η κοινή λογική δικαιολογεί την λειτουργία του Ανώτερου Ξενοδοχειακού Ινστιτούτου Κύπρου στη Λευκωσία και όχι κοντά μας; Μήπως η κοινή λογική δικαιολογεί την μη ύπαρξη ενός κολυμβητηρίου με συνέπεια τη μεταφορά των αθλητών κολύμβησης στη Λάρνακα για την προπόνηση τους; Ή είναι αποδεκτό να μην υπάρχει κλειστό αθλητικό κέντρο για την προπόνηση των τοπικών ομάδων, την άθληση των παιδιών και τη διοργάνωση τουρνουά; Συν επιπλέον παραδείγματα.
Σίγουρα η ανάπτυξη δεν θα μας δοθεί στο χέρι χωρίς καμία προσπάθεια και επειδή «συν Αθηνά και χείρα κίνει» δεν μπορούμε μόνο να επικαλούμαστε βοήθεια από τρίτους αλλά οφείλουμε να κάνουμε και εμείς τους δικούς μας αγώνες. Αυτοί είναι κοινοί αγώνες όλων εμάς των κατοίκων της επαρχίας, των δημοτικών αρχών, των βουλευτών και των οργανωμένων συνόλων. Ρόλος των κατοίκων είναι να εμπλακούν ως ενεργοί πολίτες ώστε η έννοια της συμμετοχικής δημοκρατίας να αποκτήσει νόημα, να βοηθήσου στην βελτίωση της ποιότητας ζωής, να συνεισφέρουν σε τομείς της ειδικότητας τους και να διεκδικήσουν αυτά που δικαιούνται. Στη συνέχεια να ζητήσουν και να απαιτήσουν από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους να αντιπροσωπεύσουν επάξια τα συμφέροντα τους και να διεκδικήσουν την ανάπτυξη της περιοχής.
Θεωρώ πολύ σημαντικές τις θέσεις του Δημάρχου Παραλιμνίου κύριου Θεόδωρου Πυρίλλη και των λοιπών Δημάρχων της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου για δημιουργία τοπικού σχεδίου Αμμοχώστου και ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού περιφερειακής ανάπτυξης. Το τοπικό σχέδιο και ο στρατηγικός σχεδιασμός είναι αναγκαία για τον καθορισμό των αναπτυξιακών αναγκών της περιοχής και της διαμόρφωσης του ανάλογου προγραμματισμού.
«Διαμαρτυρόμαστε και ενθαρρύνουμε κάποιου είδους «επανάσταση»…» όχι μόνο από τους δημάρχους μας αλλά από όλους τους εμπλεκόμενους.
Σταύρη Αττούνη, Ενεργός Δημότης Σωτήρας
Το άρθρο του κ. Αντώνη Λοΐζου*:
Γιατί δεν επαναστατούν στην ελεύθερη Αμμόχωστο;
Δεν γνωρίζουμε εάν οι δήμοι της επαρχίας Αμμοχώστου έλαβαν υπόψη τις παροτρύνσεις μας του περασμένου μήνα (όπως δημοσιεύθηκαν σε αυτή τη στήλη), που κατά τη δική μας υπόδειξη είναι οι πιο αδικημένοι δήμοι στον τομέα της ανάπτυξης. Υποδείξαμε στους δήμους αυτούς ότι δεν μας είναι κατανοητό πως στις άλλες πόλεις να επιτρέπονται ψηλοί συντελεστές δόμησης (Σ.Δ.), με τα διάφορα κίνητρα και άλλες παραχωρήσεις, με συντελεστές δόμησης και πέραν των 400% και απεριόριστο ύψος και η περιοχή αυτή της Αμμοχώστου, η οποία έχει και τον πιο ψηλό αριθμό τουριστών, να έχει συντελεστή δόμησης που κυμαίνεται στο 20% για κατοικίες και 40% για ξενοδοχεία (και μάλιστα με μειωτική πορεία στα ποσοστά ανά αναθεώρηση).
Και όμως με τα κίνητρα που δίδονται σε ξενοδόχους οι πλείστες όσες τουριστικές μονάδες επεκτείνονται και αναβαθμίζονται, ενώ άλλες (έστω περιορισμένες) βρίσκονται υπό νέα ανάπτυξη. Δηλαδή είναι πρόδηλο ότι ο Σ.Δ. είναι το βασικό κίνητρο της ανάπτυξης και η κατασπατάληση της παραλίας, με τους χαμηλούς συντελεστές δόμησης, περιορίζουν τις αναπτύξεις σε ζήτηση κυρίως από ξένους που έχουν τα χρήματα να αγοράσουν/επενδύσουν, αγνοώντας τους «καημένους» Κύπριους που εάν υπήρχαν οι ψηλοί συντελεστές δόμησης θα μπορούσαν να επενδύσουν και αυτοί σε πιο χαμηλό κόστος.
Η πολιτεία θα πρέπει να εγκύψει επί του θέματος όσον αφορά στην έλλειψη της αναπτυξιακής γης στην περιοχή Αμμοχώστου, ιδιαίτερα της παραλίας. Και τούτο ιδιαίτερα για έργα κλίμακας για τα οποία τώρα με τις βίζες/διαβατήρια υπάρχει καλή ζήτηση. Δεν μας είναι αντιληπτό πως η μαρίνα της Αγίας Νάπας έχει άδεια για 30 ορόφους και οι υπόλοιπες αναπτύξεις οικιών κ.λπ. 2-3 ορόφους. Η οικονομική πτυχή του έργου αυτού και τα αναμενόμενα οικονομικά οφέλη είναι δεδομένα, αλλά και οι άλλες μικρότερες κλίμακας αναπτύξεις στο σύνολό τους θα έχουν θετικό αποτέλεσμα προερχόμενο κυρίως και από αυτό το έργο.
Διαμαρτυρόμαστε και ενθαρρύνουμε κάποιου είδους «επανάσταση» από τους δημάρχους της ελεύθερης Αμμοχώστου τόσο προς όφελος των ιδιοκτητών, αλλά κυρίως προς όφελος της οικονομίας της περιοχής και της ευρύτερης εμπορικότητάς της. Ακολουθώντας λοιπόν το προηγούμενό μας άρθρο, παρατηρούμε ότι το ευφάνταστο σχέδιο του Δήμου Αγίας Νάπας όπου προτείνεται η κατασκευή παραλιακού πεζόδρομου, αποβάθρων κ.λπ., έχει απορριφθεί από την Υπηρεσία Περιβάλλοντος στο μεγαλύτερό του μέρος.
Διαβάσαμε το σκεπτικό της απόρριψης και διερωτόμαστε εάν αυτοί οι καλοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε κατασκευή γίνεται στην Κύπρο, θα επηρεάσει τόσο τους υπόγειους βολβούς, όσο και τα μεταναστευτικά πουλιά (που κατ’ επέκταση συλλαμβάνονται από τα δίκτυα) και σίγουρα οποιαδήποτε ανάπτυξη ενοχλεί το φυσικό περιβάλλον. Και λοιπόν; Να μην γίνεται ανάπτυξη, ούτε αυτοκινητόδρομοι, ούτε λιμάνια κ.λπ.; Και κατ’ επέκταση πως δόθηκε η άδεια για το καζίνο όταν η ανάπτυξη θα επηρεάσει τα γεράκια; Δηλαδή στο τέλος της ημέρας, αγαπητοί μας αναγνώστες, δεν θα πρέπει σε πρωταρχική θέση να βρίσκεται η οικονομία και η ανάπτυξη του τόπου, οι 30.000 άνεργοι (έγιναν 60.000 κατά το Eurostat) και δεύτερο η αύξηση των θέσεων εργασίας; Εάν δηλαδή είχαμε το ίδιο σκεπτικό στις ΗΠΑ δεν θα υπήρχε η Νέα Υόρκη που κτίστηκε στις πιο εύφορες γεωργικές περιοχές της Αμερικής. Και ασφαλώς οποιαδήποτε ανάπτυξη γίνει σε γεωργική γη θα επηρεάσει το περιβάλλον αρνητικά, αλλά είναι μόνο αυτό το κριτήριο; Ας σκεφτούμε τα γήπεδα γκολφ της Λίμνης με τα 6 χρόνια καθυστέρηση όπου ο επενδυτής ακόμη περιμένει και ευτυχώς που εδώ είναι Κύπριος (το συγκρότημα Σιακόλα) και δεν μας τα παράτησε και να φύγει. Ευτυχώς επίσης που έχουμε και τον Αιγύπτιο επενδυτή της Αγίας Νάπας που μετά από διάφορες ακατανόητες ταλαιπωρίες, έδωσε τελεσίγραφο στην Κυβέρνηση και προχωρά το έργο (και ακόμη περιμένει τις τελικές άδειες παρακαλώ).
Η Επιτροπή Περιβάλλοντος θα πρέπει να εργάζεται και να γνοιάζεται για τον τόπο και την ευημερία των πολιτών ως πρώτιστη προτεραιότητα, ως επίσης και η Επίτροπος Περιβάλλοντος.
Θα επιμένουμε στο θέμα της ιδιαιτερότητας των τοπικών ζωνών (ίδε και το παραλιακό μέτωπο της δυτικής Λάρνακας, με εκατοντάδες σπιτάκια τύπου προσφυγικού συνοικισμού), ενώ η Λεμεσός ως η μόνη διεκδικητική πόλη, έχει αναπτυχθεί σαν μια άλλη πόλη εκτός Κύπρου με πολυώροφες αναπτύξεις ποιότητας με τα ανάλογα οφέλη στην πόλη.
Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε ξανά με την περιοχή σας αγαπητοί μας δήμαρχοι, διότι η δική σας αδράνεια είναι μέρος του προβλήματος αυτής της οικονομίας σας.
*F.R.I.C.S. – Αντώνης Λοΐζου & Συνεργάτες Λτδ – Εκτιμητές Ακινήτων & Διαχειριστές Έργων Ανάπτυξης.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος”, 12/2/2017