Οι περισσότεροι οδηγοί μοτοσικλέτας είναι ευτυχώς ευσυνείδητοι. Όντας στη μηχανή, αντιλαμβάνονται την αίσθηση του κινδύνου αλλά και ότι τους περιμένει στο σπίτι οι αγαπημένοι τους -παιδιά, σύζυγος, γονείς, αδέρφια, σύντροφος, φίλοι.
Αυτό το μήνυμα αφορά εσένα που όταν ανεβαίνεις στη μηχανή, δεν υπολογίζεις ούτε τη ζωή σου ούτε αυτούς που σε περιμένουν στο σπίτι.
Είναι όμως και μερικοί που είτε λόγω άρνησης, είτε λόγω απερισκεψίας, είτε λόγω αφέλειας, κυκλοφορούν στον δρόμο με γυμνό κεφάλι, εννοώντας που δεν βάζουν το κράνος τους.
Γι’ αυτούς ακριβώς είναι που έκανε το παρακάτω post ο Αθανάσης Αθανασίου από τη Σωτήρα, έπειτα που έζησε την πιο άσχημη, όπως τη χαρακτηρίζει, εμπειρία της ζωής μου.
Αυτούσιο το μήνυμα του:
«Φίλοι μου, Δευτερά του Κατακλυσμού (5/6), στις 11 το βράδυ, έτυχε να ζήσω την πιο άσχημη εμπειρία της ζωής μου. Στο δρόμο καθώς πήγαινα με το μηχανάκι, σε μια στιγμή αφηρημάδας καθώς έκανε επί τόπου στροφή ένα αυτοκίνητο, μπήκε στη δική μου λωρίδα και μου ανέκοψε την πορεία. Η σύγκρουση ήταν τόσο δυνατή που πετάχτηκα από τη μηχανή μου και έπεσα με το κεφάλι στην άσφαλτο, κάνοντας τούμπες μέχρι να σταματήσω σε ένα δέντρο. Θα αναρωτιέστε πώς ζω ακόμα; Επειδή φορούσα το κράνος μου και το κράνος ήταν αυτό που με έσωσε. Διαφορετικά οι συνέπειες θα ήταν πολύ άσχημες.
Θέλω να απευθυνθώ σε όλους τους νέους και νέες που έχουν μηχανάκι, μικρό ή μεγάλο. Να φοράτε πάντα το κράνος σας. Πάρτε το σαν συμβουλή, γιατί υπάρχουν και κάποια άτομα που σε περιμένουν να πας στο σπίτι σώος και σε αγαπάνε, γιατί είσαι ό,τι πολυτιμότερο έχουν στη ζωή τους. Μαγκιά είναι να φοράς το κράνος σου και να πηγαίνεις με ασφάλεια. Αυτά ήθελα να πω και αν θέλετε μπορείτε να τα κοινοποιήσετε για να μάθουν όλοι ότι το κράνος σώζει ζωές».