Ενώ οι ενήλικες χρειάζονται μια συνεχή υπενθύμιση για να πίνουν περισσότερο και να παραμένουν ενυδατωμένοι, για τα νεογέννητα μωρά αυτό είναι μια διαφορετική ιστορία. Τα σώματά τους δεν έχουν αναπτυχθεί αρκετά για να καταναλώνουν ακόμη ούτε και μερικές ουγγιές νερού, το οποίο σε ακραίες περιπτώσεις θα μπορούσε να είναι θανατηφόρο.
Σύμφωνα με το Science Insider, o μέσος, υγιής ενήλικας αποτελείται από 55-60% νερό. Το μέσο μωρό, από την άλλη πλευρά, είναι περίπου 75% νερό. Και αυτή η διαφορά εξηγεί το γιατί τα μωρά δεν πρέπει να πίνουν νερό πριν είναι τουλάχιστον 6 μηνών.
Όλοι οι νεφροί έχουν ένα όριο στο πόσο νερό μπορούν να χειριστούν. Όταν ξεπεραστεί αυτό το όριο και η περίσσεια νερού θα επιστρέψει στην κυκλοφορία του αίματός σας,αυτό θα αραιώνει το αλάτι ή το νάτριο στο αίμα σας.
Μόλις το αίμα σας πέσει κάτω από 0,4 ουγγιές νατρίου ανά γαλόνι, διατρέχετε τον κίνδυνο μιας πάθησης που ονομάζεται υπονατριαιμία (Hyponatremia). Συμβαίνει όταν τα κύτταρα σας προσπαθούν να επαναφέρουν τα επίπεδα νατρίου στα φυσιολογικά απορροφώντας το επιπλέον νερό και διογκώνονται σαν μπαλόνι νερού στη διαδικασία, προκαλώντας επιπλοκές όπως σύγχυση, έμετο και μυϊκούς σπασμούς.
Η υπονατριαιμία είναι συχνή στους δρομείς μαραθωνίου που πίνουν πάρα πολύ, πολύ γρήγορα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα χωρίς να παρέχει αρκετό νάτριο για να εξισορροπήσει το αίμα τους. Και αν συνεχίσετε να πίνετε, αυτό το υπερβολικό νερό θα φτάσει τελικά στα κύτταρα του εγκεφάλου σας. Σε αυτό το σημείο, έχετε μια επικίνδυνη περίπτωση δηλητηρίασης από νερό, η οποία επηρεάζει περίπου 200.000 Αμερικανούς κάθε χρόνο.
Εμφανίζεται όταν τα εγκεφαλικά σας κύτταρα διογκώνονται, γεγονός που αυξάνει την πίεση μέσα στο κρανίο σας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επιληπτικές κρίσεις, εγκεφαλική βλάβη και – σε σοβαρές περιπτώσεις – θάνατο.
«Αλλά μην ανησυχείτε, το να πεθάνετε από τοξικομανία στο νερό είναι εξαιρετικά δύσκολο για έναν ενήλικο άνθρωπο. Ένας ενήλικας θα έπρεπε να πίνει 2,5-5 γαλόνια κάθε λίγες ώρες για να φτάσει σε αυτό το σημείο», σημειώνεται.
Αλλά για τα νεογέννητα, είναι μια διαφορετική ιστορία. Τα νεφρά τους έχουν περίπου το μισό μέγεθος ενός ενήλικα. Έτσι, δεν μπορούν να κρατήσουν πολύ νερό για να ξεκινήσουν και χρειάζονται μόνο μερικές ουγγιές για να προκαλέσουν προβλήματα.
Επιπλέον, τα νεφρά τους δεν έχουν αναπτυχθεί αρκετά για να φιλτράρουν σωστά το νερό. Έτσι, κάθε νερό που εισέρχεται στο σώμα τους καταλήγει στο κυκλοφορικό σύστημα, όπου αραιώνει το αίμα τους και αυξάνει την περιεκτικότητα σε νερό κατά 7 έως 8%.
«Αλλά δεν είναι απλώς η κατανάλωση ευθέως H2O που αποτελεί απειλή. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες περιπτώσεις δηλητηρίασης από νερό σε βρέφη δεν περιλαμβάνουν ούτε ένα ποτήρι νερό. Ένα συνηθισμένο λάθος είναι όταν οι άνθρωποι αραιώνουν τη φόρμουλα του μωρού πάρα πολύ, κατά λάθος, ή όταν οι γονείς βυθίζουν τα βρέφη τους πάνω-κάτω σε μια πισίνα, και στη διαδικασία, το βρέφος καταπίνει πολύ νερό.
Είναι σημαντικό εάν το μωρό σας δείξει σημάδια δηλητηρίασης από νερό ότι τα μεταφέρετε αμέσως στο νοσοκομείο, όπου ένας γιατρός πιθανότατα θα παρέχει κάποια μορφή υγρών, όπως ενδοφλέβιο αλατούχο διάλυμα, για να αυξήσει τα επίπεδα νατρίου του βρέφους σε φυσιολογικά», αναφέρει το δημοσίευμα.