Φρίκη και αποτροπιασμό προκαλούν τα όσα ακούστηκαν πρόσφατα εντός Δικαστήριου στην Κύπρο.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, ο καταδικασθέντας χτυπούσε τη συμβία του, ενώ παράλληλα κακοποιούσε σεξουαλικά την κόρη της.
Το Κακουργιοδικείο, τον βρήκε ένοχο και στη συνέχεια του επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης η ανώτερη των οποίων ήταν εκείνη των 13 ετών που επιβλήθηκε στις κατηγορίες του βιασμού και της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού.
Πιο συγκεκριμένα, αντιμετώπισε στο Δικαστήριο τις πιο κάτω κατηγορίες:
17 κατηγορίες για βιασμό, κατά παράβαση των άρθρων 144 και 145 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (κατηγορίες 1-15, 48 και 49)
4 κατηγορίες για διαφθορά νεαρής γυναίκας κάτω των 13 χρόνων, κατά παράβαση του άρθρου 153(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (κατηγορίες 16-18, 50 και 51)
11 κατηγορίες για διαφθορά νεαρής γυναίκας ηλικίας 13 χρόνων και κάτω των 17 χρόνων, κατά παράβαση του άρθρου 154 του Κεφ. 154 (κατηγορίες 19-30)
14 κατηγορίες για σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιού, κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 4, 10 και 17 του περί της Καταπολέμησης της Εμπορίας και της Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμου του 2007 (Ν 87(Ι)/2007) (κατηγορίες 31, 32-43, 52 και 53)
4 κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση παιδιού, κατά παράβαση του άρθρου 6(4) του Μέρους ΙΙ του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου του 2014 (Ν 91(Ι)/14) (κατηγορίες 44-47).
Ωστόσο, ο καταδικασθέντας άσκησε έφεση, αναφέροντας για την αξιοπιστία τον μαρτύρων, όπως επίσης ότι δεν αποδείχθηκαν από το Δικαστήριο οι κατηγορίες για βιασμό, ενώ είπε υπήρχε παράλειψη του πρωτόδικου δικαστηρίου να λάβει υπόψιν του τις ουσιώδεις αντιφάσεις της μαρτυρίας της παραπονούμενης.
Τα γεγονότα
Όπως ακούστηκε στο Δικαστήριο τα γεγονότα της υπόθεσης διαδραματιστήκαν το 2011 και για διάρκεια περίπου 4 ετών.
Σύμφωνα με τα όσα είπε η παραπονούμενη ο καταδικασθέντας την κακοποιούσε σεξουαλικά από ηλικία 12 χρονών περίπου, και συνέχισε να έρχεται σε παράνομη συνουσία μαζί της μέχρι τον Μάιο του 2015, όταν η παραπονούμενη ήταν ηλικίας 16 ετών.
Όπως ισχυρίστηκε η παραπονούμενη, δεν αντιδρούσε στις σεξουαλικές επαφές επειδή φοβόταν τον καταδικασθέντα ο οποίος την είχε απειλήσει ότι αν έλεγε οτιδήποτε στη μητέρα της ή σε οποιοδήποτε άλλο, θα σκότωνε ή θα έκανε κακό στη μητέρα της , τον αδελφό της και την οικογένεια της.
Μάλιστα για να αποδείξει, ο καταδικασθέντας, ότι εννοούσε τις απειλές του, τις οποίες αρχικά η παραπονούμενη δεν πίστεψε, σε κάποια περίπτωση μετέβη στο χώρο εργασίας της μητέρας της, φιλονίκησε μαζί της, την κτύπησε, την τραυμάτισε και την απείλησε με μαχαίρι, πράγμα για το οποίο η μητέρα της τον κατήγγειλε στην Αστυνομία.
Στο κενό η έφεση
Το Ανώτατο Δικαστήριο, μετά από εξέταση απέρριψε την έφεση του καταδικασθέντα, αναφέροντας η αξιολόγηση της μαρτυρίας της παραπονούμενης έγινε σε σωστά πλαίσια από το πρωτόδικο δικαστήριο.
Στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστήριου τονίζεται ότι: «Οι λόγοι για τους οποίους επεμβαίνει το Εφετείο στα ευρήματα αξιοπιστίας του πρωτόδικου δικαστηρίου είναι νομολογιακά θεμελιωμένοι. Στην προκείμενη περίπτωση δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος επέμβασης του Εφετείου στα πρωτόδικα ευρήματα αξιοπιστίας. Το πρωτόδικο δικαστήριο έλαβε υπόψιν του όλους τους σχετικούς παράγοντες και συνυπολόγισε το σύνολο της ενώπιον του μαρτυρίας, περιλαμβανομένων και των προαναφερόμενων εκούσιων καταθέσεων του εφεσείοντα στις οποίες παραδέχεται σεξουαλική επαφή με την ανήλικη παραπονούμενη σε 8-9 φορές.»
Παράλληλα αναφέρει ότι «Το δικαστήριο κατέληξε, ορθά κατά την κρίση μας, στο ότι η παραπονούμενη ήταν μια απόλυτα αξιόπιστη μάρτυρας στη μαρτυρία της οποίας το πρωτόδικο δικαστήριο μπορούσε να βασιστεί, χωρίς οποιαδήποτε ενίσχυση της μαρτυρίας της, και τούτο ως αποτέλεσμα της ποιότητας της μαρτυρίας της και μετά από σχετική αυτοπροειδοποίηση, στην οποία προέβη το πρωτόδικο δικαστήριο».
Εν κατακλείδι, στην απόφαση του το Ανώτατο σημειώνει ότι, αποδείχθηκε, κατά την κρίση μας, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, ότι ο εφεσείων διέπραξε περισσότερους από 15 βιασμούς, εις βάρος της παραπονούμενης, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα και κατά τον προαναφερόμενο τρόπο. Επομένως αποδείχθηκαν και οι 15 κατηγορίες. Κατά συνέπεια η έφεση απορρίπτεται, καταλήγει.
Πηγή:Offsite