Συγκλονίζουν οι καταγγελίες κόρης προσφάτως αποβιώσαντος καρκινοπαθούς στη Σημερινή, η οποία αναφέρθηκε στις απελπιστικές στιγμές που προηγήθηκαν του θανάτου του πατέρα της.
Συγκεκριμένα, μιλώντας στο Μεσημέρι και Κάτι, είπε ότι: «έλιωνε κάθε μέρα, τον ακούγαμε να σπαράζει στα τηλέφωνα, να είναι αβοήθητος και στις προσπάθειες να επικοινωνήσουμε με τη διευθύντρια και τους γιατρούς, αυτοί ήταν ανένδοτοι. Ήταν απελπισμένος, ένιωθε μοναξιά, δεν είχε κανένα να μιλήσει εκτός από εμάς στο τηλέφωνο».
Επίσης, αποκαλύπτει ότι όταν κατάλαβαν ότι είναι άλλος ο «τρόπος» για να καταφέρουν να δουν τον δικό τους άνθρωπο, έβαλαν μέσο γνωστούς και αγνώστους για να μιλήσουν με τη διευθύντρια και τους δόθηκε άδεια να πηγαίνουν τις τελευταίες δύο εβδομάδες μόνο για δέκα λεπτά αλλά δεν ήταν αρκετά γιατί χρειαζόταν φροντίδα που δεν του παρείχαν.
Αναφορά έκανε και στο ηχητικό αρχείο, στο οποίο διακρίνεται να λέει: «Εν ήρτασιν. Ούλλα με καθυστέρηση. […] Έσιει μιαν ώρα που πονώ συνέχεια. […] Έσιει ώρα πολλήν τζιαι εν ήρταν. […] Νερό, ένα νερό ρε, ένα νερό. Νερό… Πε τους να μου φέρουν νερό…».
Ο εκπρόσωπος του ΟΚΥπΥ, Πάμπος Χαριλάου, σε παρέμβαση στην εκπομπή ανέφερε ότι: «δυστυχώς η πανδημία έχει αναδείξει ένα πολύ μεγάλο ζήτημα που όλους πρέπει να απασχολήσει. Μπαίνουν άτομα για νοσηλεία και δεν μπορούν να έχουν δίπλα τους οικείους τους, τους συγγενείς, αγαπημένα πρόσωπα για να τους δίνουν παρηγοριά, να τους παρέχουν παρηγοριά».
Στις καταγγελίες για το μέσο, είπε ότι «το διάταγμα είναι ξεκάθαρο αλλά μπορεί να δοθεί κατ εξαίρεση άδεια σε συγγενείς μετά από συνεννόηση με τη διεύθυνση. Δεν ξέρω και δεν θέλω να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες. Ελπίζω το παράπονο αυτό να διερευνηθεί σύντομα».
Λαμβάνοντας ξανά τον λόγο η κόρη του αποβιώσαντος, ανέφερε «το μόνο που θέλω να πω είναι όταν ένας άνθρωπος είναι στα τελευταία στάδια της ζωής του χρειάζεται κάποιον δίπλα του. Τις τελευταίες τέσσερις ημέρες κατάφερα μετά από πολλή προσπάθεια να τον πάρουμε σε άλλο ίδρυμα, στην Αροδαφνούσα. Εκεί απαίτησαν PCR της ίδιας ημέρας από τη μητέρα μου και έμεινε μαζί του όλες τις ημέρες. Μας άφηναν και εμάς τα παιδιά του μία ώρα, πάλι με αρνητικό rapid test. Θέλω να γίνεται περισσότερο άνθρωποι, γιατί θα μπορούσατε να ήσασταν εσείς στη θέση των δικών μας ανθρώπων. Σας εύχομαι να μην ακούσετε ποτέ αυτές τις κραυγές αγωνίας και πόνου που ακούσαμε εμείς».