Ένα μαρτύριο, που κράτησε τρία χρόνια, στα χέρια του ίδιου της του πατέρα έζησε ανήλικη. Ο πατέρας καταδικάστηκε από το Κακουργιοδικείο σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 15 χρόνων για 26 κατηγορίες που αφορούν σεξουαλικά αδικήματα εναντίον της κόρης του, μεταξύ αυτών ο βιασμός και η αιμομιξία.
Ο πατέρας (εφεσείων) προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο, προσβάλλοντας την καταδίκη του, με το αιτιολογικό ότι το πρωτόδικο δικαστήριο λανθασμένα τον καταδίκασε, χωρίς ενισχυτική μαρτυρία, αφού όπως ισχυρίστηκε η μαρτυρία της παραπονούμενης στερείτο πειστικότητας, ωστόσο το δευτεροβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την έφεση και επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση.
Τα αδικήματα διαπράχθηκαν τη χρονική περίοδο 2010 – 2013 όταν η παραπονούμενη ήταν από 9 μέχρι 12 ετών. Προς απόδειξη των κατηγοριών έδωσαν μαρτυρία συνολικά εννέα μάρτυρες, μεταξύ αυτών η παραπονούμενη, η μητέρα και η αδερφή της, ενώ σημειώνεται ότι ο εφεσείων όταν κλήθηκε σε απολογία επέλεξε να τηρήσει σιωπή και δεν κάλεσε οποιονδήποτε μάρτυρα προς υπεράσπιση του.
Το Κακουργιοδικείο αποδέχθηκε όλες τις μαρτυρίες των μαρτύρων κατηγορίας, ενώ ειδικότερα, αναφορικά με τη μαρτυρία της παραπονούμενης, ανέφερε ότι τους έκανε εξαιρετικά θετική εντύπωση και ότι τίποτε δεν κλόνισε τη μαρτυρία της.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης η μητέρα της παραπονούμενης εργαζόταν σε δύο δουλειές και απουσίαζε πάρα πολλές ώρες από το σπίτι, με αποτέλεσμα το θύμα να μένει πολλές ώρες μόνη με τον πατέρα της. Σημειώνεται ότι οι σχέσεις της μητέρας με τον σύζυγό της ήταν πολύ άσχημες, καθώς τσακώνονταν συχνά και πολλές φορές ο εφεσείων χτυπούσε τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Με βάση τα ευρήματα του Κακουργιοδικείου ο εφεσείων βίασε για πρώτη φορά την κόρη του τον Νοέμβριο του 2010 όταν η παραπονούμενη ήταν 9 ετών, ενώ ακολούθησαν άλλες πέντε φορές μέχρι το 2013. Η ανήλικη από φόβο μήπως κάνει κακό στην ίδια και στη μητέρα της κράτησε το στόμα της κλειστό. Η τελευταία φορά που ο εφεσείων επιχείρησε να βιάσει την παραπονούμενη αυτή ήταν σχεδόν 12 ετών και αντέδρασε έντονα. Μέχρι την καταγγελία της στην Αστυνομία η παραπονούμενη δεν ήταν έτοιμη να αποκαλύψει όλα όσα της συνέβαιναν διότι αφενός φοβόταν την αντίδραση του πατέρα της, ο οποίος απειλούσε να σκοτώσει την ίδια και την μητέρα της εάν αποκάλυπτε τους βιασμούς της και αφετέρου δεν ήθελε να στεναχωρήσει τη μητέρα της. Η παραπονούμενη αποκάλυψε για πρώτη φορά το μυστικό της τα Χριστούγεννα του 2015 στο φίλο της, ενώ ένα μήνα αργότερα το αποκάλυψε και στη μητέρα της με χειρόγραφο σημείωμα.
Η απόφαση του Κακουργιοδικείου προσβλήθηκε για την καταδίκη στη βάση ενός μόνο λόγου έφεσης. Ειδικότερα, ο συνήγορος υπεράσπισης προέβαλε τον ισχυρισμό ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα καταδίκασε τον εφεσείοντα, χωρίς ενισχυτική μαρτυρία, αφού, όπως υποστήριξε, η μαρτυρία της παραπονούμενης δεν ήταν τέτοιας ποιότητας και στερείτο πειστικότητας, αλλά και λογικής συνοχής, ώστε το Δικαστήριο να μπορεί να στηριχτεί αποκλειστικά σε αυτή. Το παράπονο του εφεσείοντα εστιάστηκε σε συγκεκριμένα σημεία, τα οποία αφορούσαν την αξιοπιστία της παραπονούμενης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφασή του σημειώνει ότι το έργο του Εφετείου δεν είναι να επαναξιολογήσει τους μάρτυρες στη βάση της δικής του εμπειρίας, αφού η αξιολόγηση της μαρτυρίας και συνακόλουθα της αξιοπιστίας των μαρτύρων, ανήκει στο πρωτόδικο Δικαστήριο. Ως εκ τούτο, σημειώνει, το Εφετείο επεμβαίνει μόνο αν η αξιολόγηση της μαρτυρίας, τα ευρήματα ή τα συμπεράσματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου συγκρούονται με την κοινή λογική και είναι εξ αντικειμένου ανυπόστατα. «Μόνο όπου παρατηρείται ρήγμα λόγω αντιφάσεων, κενών ή ουσιωδών λαθών είναι επιτρεπτή η επέμβαση του Εφετείου», σημειώνει χαρακτηριστικά το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο.
Καταλήγοντας, το Ανώτατο Δικαστήριο σημειώνει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν βρίσκει κανένα έρεισμα για να επέμβει στην κρίση του Κακουργιοδικείου σε σχέση με την αξιοπιστία της παραπονούμενης, επισημαίνοντας πως οι κατ’ ισχυρισμόν αντιφάσεις και ανακολουθίες της δεν ήταν σημαντικές ώστε να επηρεάσουν αρνητικά την αξιοπιστία.
Πηγή: Φιλελεύθερος