Αχώριστοι φίλοι στο Δημοτικό της Κερύνειας αχώριστοι φίλοι και στο πάνθεον των ηρώων

ImageHandler 1

Δημοτικό σχολείο Κερύνειας – τρεις αχώριστοι φίλοι στην ηλικία των 11 χρονών ποζάρουν μπροστά στο φωτογραφικό φακό, κατά την Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου. Είναι οι μετέπειτα ήρωες της Τουρκικής εισβολής, Μιχαλάκης Χαραλαμπίδης, Χρίστος Γ. Καρεφυλλίδης και ο πρώτος ξάδελφος του Χρίστος Α. Καρεφυλλίδης.

Μια φωτογραφία τριών αγοριών από το δημοτικό της Κερύνειας μπορεί να θεωρηθεί ως ασήμαντο γεγονός. Αυτό όμως αλλάζει όταν μαθαίνεις πως οι τρεις αυτοί αχώριστοι φίλοι θυσιάστηκαν όλοι κατά την διάρκεια της Τουρκικής εισβολής.

 

8470_630426713652934_365723288_n

Στη συγκεκριμένη φωτογραφία βλέπουμε τρεις αχώριστους φίλους στην ηλικία των 11 χρονών να ποζάρουν μπροστά στο φωτογραφικό φακό, στο Δημοτικό σχολείο της Κερύνειας, κατά την Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου. Είναι οι μετέπειτα ήρωες της Τουρκικής εισβολής , Μιχαλάκης Χαραλαμπίδης (αριστερά), Χρίστος Γ. Καρεφυλλίδης (κέντρο) και ο πρώτος ξάδελφος του  Χρίστος Α. Καρεφυλλίδης (δεξιά).

Ο δυο νεαροί Μιχαλάκης Χαραλαμπίδης (αριστερά), ο Χρίστος Γ. Καρεφυλλίδης (κέντρο) υπηρετούσαν την θητεία τους και θα απολυόταν στις 20 Ιουλίου ενώ Χρίστος Α. Καρεφυλλίδης (δεξιά),  είχε απολυθεί από την33 ΜΚ έξι μήνες πριν τον πόλεμο λόγω του θανάτου του πατέρα του.

Μιχαλάκης Χαραλαμπίδης

Ο Μιχαλάκης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Κερύνεια στις 29 Μαρτίου του  1954 και ήταν παιδί του Γεώργιου Μιχαήλ Χαραλαμπίδη από τη Θέρμια και της Ελένης Σωτήρη Χριστοδούλου από το Πέλλαπαϊς. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί της πολύτεκνης οικογένειας έχοντας ακόμη τρία αδέρφια  το Σωτήρη, το Μάριο και την Καλυψώ.

Φοίτησε στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο της Κερύνειας και ακολούθως στην Τεχνική Σχολή Λευκωσίας ως μηχανικός αυτοκινήτων.

Το 1972 κατατάχτηκε στις Δυνάμεις Καταδρομών και μεταφέρθηκε στην 33η μοίρα καταδρομών στο Πέλλαπαϊς. Εκεί υπηρέτησε μέχρι τις 23 Ιουλίου του 1974 ημέρα την όπου και έχασε τη ζωή.

Η θυσία του ήταν ηρωική καθώς μετά την αυτοδιάλυση της 33ης μοίρας καταδρομών που έδωσε ηρωικές μάχες για να κρατήσει την Κερύνεια, δεν επέλεξε να προωθηθεί στις φίλιες περιοχές αλλά παρέμεινε στην Κερύνεια και μετέφερε τραυματίες από το Πέλλαπαις στην Λευκώσια. Είχε αναφέρει πως « Εν θα τους αφήσουμε να μια πιάσουν όλους». Σε ένα από τα πολλά δρομολόγια του έπεσε πάνω στον τούρκικο στρατό  με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του.

Ο Μιχαλάκης σαν άτομο είχε ευχάριστο χαρακτήρα, ήταν λίγο οξύθυμος αλλά πάντα στήριζε αξίες όπως τη φιλία και την οικογένεια κάτι  το απέδειξε και στον πόλεμο με τις ενέργειες του.
33χρόνια μετά την τουρκική εισβολή τα οστά του βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Καζάφανι και έτσι ο Μιχαλάκης ήρωας επέστρεψε στην οικογένεια.

Χρίστος Καρεφυλλίδης του Ιωάννη

Ο Χρίστος Καρεφυλλίδης, ήταν παιδί του Ιωάννη Καρεφυλλίδη και της Έλλης Αχιλλέως Δωροθέου. Γεννήθηκε  στις 3 Οκτωβρίου 1954, στο Βελγικό Κονγκό, όπου, είχαν μεταναστεύσει οι γονείς του. Ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας και έιχε μια μεγαλύτερη αδερφή την Αλίκη.

Φοίτησε στο δημοτικό και στο Γυμνάσιο της Κερύνειας  και κατετάγη στην Εθνική Φρουρά το 1972,υπηρετώντας στο Ναυτικό. Θα απολυόταν στις 20 Ιούλιου του 1974 αλλά τον πρόλαβε η βάρβαρη τουρκική εισβολή.

Η τουρκική εισβολή στις 20 Ιουλίου βρήκε τον Χρίστο εν υπηρεσία με τον φίλο και συμμαθητή του Φοίβο Φιερό. Υπηρετούσαν στην Ναυτική Βάση Κερύνειας με έδρα το Φρούριο της πόλης και είχαν καθήκοντα στην Τορπιλάκατο Τ.3.

Όταν οι εισβολείς άρχισαν να βομβαρδίζουν τις ακτές και το λιμάνι της Κερύνειας, η Τορπιλάκατος Τ.3 που έπλεε έξω από το λιμάνι και ήταν έτοιμη να προσβάλει με τις τορπίλες της τουρκικό σκάφος, κτυπήθηκε από αντιτορπιλικά, ανατινάχτηκε και βυθίστηκε αύτανδρος. Επέζησε μόνον ο αρχικελευστής της, ο οποίος κολυμπώντας έφθασε στη στεριά.

Από το πλήρωμα της Τ.3 επέζησε μόνο ο αρχικελευστής Διονύσης Μαγέτος ενώ την ίδια ώρα θυσιάστηκαν τα υπόλοιπα οκτώ µέλη του πληρώματος, μάζί τους και ο Χρίστος.

Αξίζει να μνημονευθεί η αναφορά του Αντιστράτηγου Δ. Ματαφιά, Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, στους γονείς του Χρίστου Ι. Καρεφυλλίδη:

«Με τιμή και αγάπη στον γεννήτορα του γενναίου ναύτη Χρίστου Καραφυλλίδη που έπεσε πολεμώντας δίπλα από την επηρμένη Σημαία πάνω στην Τορπιλάκατο 3 το ξημέρωμα της 20 Ιουλίου ΄74 και πέρασε περήφανος στον πάνθεον των Ελλήνων Ναυμάχων με αιώνιο φωτοστέφανο της δόξας δείχνοντας στους επερχόμενους τον δρόμο της τιμής και της θυσίας.

Αντιστράτηγος Δημήτριος Ματαφιάς

Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς»

Χρίστος Καρεφυλλίδης του Αντρέα Καρεφυλλίδη

Ο Χρίστος Καρεφυλλίδης, ήταν γιος του Αντρέα Καρεφυλλίδη και της Ελένης Βικτωρίδου. Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1954 στην Κερύνεια και φοίτησε στο δημοτικό και  στο Ελληνικό Γυμνάσιο Κερύνειας

Τον Ιούλιο του 1972 κατετάγη στην Εθνική Φρουρά και στην 33η Μοίρα Καταδρομών με έδρα το Μπέλλαπαϊς.

Λόγω όμως του αιφνίδιου θανάτου του πατέρα του στις 14 Αυγούστου 1973, απελύθη, αφού θα ήταν στο εξής προστάτης οικογένειας, (της μητέρας, της αδελφής και της γιαγιάς του).

Αγαπούσε τον αθλητισμό και ήταν μέλος της επίλεκτης ομάδας καλαθόσφαιρας της ΠΑΕΚ Κερύνειας συμβάλλοντας στις νίκες της από το 1970-1972.

Παραμονές της εισβολής εκκληθεί ως έφεδρος και μεταβεί στην μονάδα του στο  Μπέλλαπαϊς.

Συμμετείχε στις μάχες της μονάδας του για κατάληψη του Άγιο Ιλαρίωνα  την νύκτα τις 20ης Ιουλίου. Όπως και στην αποστολή της Μοίρας τους για αντιμετώπιση των τεθωρακισμένων αρμάτων των Τούρκων στον Άγιο Γεώργιο από ομάδα των ΛΟΚ.

Το επίσημο βιβλίο Απωλειών της 33ης Μοίρας Καταδρομών όπου υπηρετούσε αναφέρει πως, ο Χρίστος Α. Καρεφυλλίδης αγνοείται στην περιοχή Αγίου Γεωργίου Κερύνειας. Σύμφωνα όμως με έγκυρες πληροφορίες που ήλθαν στο φως μετά το 1996 ο Χρίστος επέζησε της μάχης του Αγίου Γεώργιου. Την ίδια ημέρα δηλαδή στις 22 Ιουλίου 1974, μετά την διαταγή αυτοδιάλυσης, η οποία απετέλεσε και την τελευταία οργανωμένη επιχείρηση της Μοίρας του, μαζί με άλλους συμπολεμιστές του παρατάχθηκε κοντά στο Γυμναστήριο του Γ.Σ. Πράξανδρος σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να εμποδιστεί η προέλαση των τουρκικών τεθωρακισμένων προς την πόλη της Κερύνειας.

Μετά την κατάληψη της Κερύνειας από τους Τούρκους στις 22 Ιουλίου, ο Χρίστος και οι συστρατιώτες του προχώρησαν προς το Μπέλλαπαϊς και μετά στην Κυθρέα. Από εκεί κατευθύνθηκαν στον Παχύαμμο  για να αντιμετωπίσουν και πάλι τους εισβολείς.

Η οικογένειά του δεν σταμάτησε να ερευνά, να αξιολογεί και να διασταυρώνει όλες τις πληροφορίες, ενημερώνοντας τις αρμόδιες αρχές. Παράλληλα από τον Δεκέμβριο του 1974 έκανε διαβήματα προς την Αμερικανική Πρεσβεία και Αμερικανική Κυβέρνηση λόγω του ότι η μητέρα του είναι Αμερικανίδα υπήκοος.

Τον Δεκέμβριο του 1997, η αδελφή του ανακάλυψε μια συνταρακτική είδηση, που επεκύρωνε παλιές πληροφορίες αναφορικά με την τύχη του Χρίστου.

Στην εφημερίδα «Αγών», ημερομηνίας 2 Αυγούστου 1974, αναφέρετο ότι ο Χρίστος είχε δηλωθεί μαζί με άλλους από τον Ερυθρό Σταυρό και ταΗνωμένα Έθνη ως αιχμάλωτος πολέμου.

Με αφορμή αυτή την πληροφορία, η οικογένεια συνέχισε τα διαβήματά της προς όλες τις κατευθύνσεις και προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις 7 Ιανουαρίου 1999. H προσφυγή απορρίφτηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2010.

Η οικογένεια του προσβλέπει με πίστη και ελπίδα στην πλήρη εξιχνίαση της τύχης του, διότι η αγωνία είναι τρισχειρότερη από την πικρή αλήθεια.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθούν τα πιο κάτω:

Ανακοίνωση του Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων, το 1998 αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Ουδεμία μαρτυρία υφίσταται, από συντρόφους εν όπλοις, αναφορικά με τραυματισμό ή θάνατο του εν λόγω προσώπου, παρά το γεγονός ότι σε άλλες περιπτώσεις ατόμων, αδιάσειστα στοιχεία και μαρτυρίες υπάρχουν. Ο Χρίστος Α. Καρεφυλλίδης ήτο άτομο αγαπητό, δημοφιλές και ευρύτατα γνωστό, λόγω και της ενασχόλησής του με την καλαθόσφαιρα στην ομάδα ΠΑΕΚ Κερύνειας. Ως εκ τούτου, είναι αδύνατον να συνέβη οτιδήποτε που να μην περιέλθει στην αντίληψη των συστρατιωτών του»

Ένα άλλο δημοσίευμα του περιοδικού «Ο Καταδρομέας», τον Ιούλιο του 1996 αναφέρει:

«... Πολύ συχνά, απλοί εκτελεστές του καθήκοντος εξυμνούνται ως ήρωες κατά τις ευτυχείς εξελίξεις των μαχών εις τις οποίες μετέσχον, ενώ άλλοι υπερβαίνοντες κατά πολύ σε δράση και αυτοθυσία το καθήκον … παραμένουν αφανείς συγκαλυπτόμενοι από τη γενικότερη εντύπωση ενός ατυχήματος…

… Γι’ αυτό η θεά δεν τραγούδησε την μήνιν του Χρίστου του Καρεφυλλίδη που πολεμούσε ακάλυπτος κι όρθιος στην ακτή, με το πικρό παράπονο γιατί ν’ απουσιάζουν από την Νέα Σαλαμίνα τα ορθόπλωρα των Αχαιών καράβια…»

Πηγή: ΠΣΕΚ / ant1iwo.com