Ήταν πολύ ξεχωριστή…
Έξυπνη, μορφωμένη, όμορφη, δυναμική, αρχοντική, με ένα λαμπερό χαμόγελο που φώτιζε τους γύρω της. Η φωνή της σε μάγευε… Σε καθήλωνε. Με το βελούδο της χροιάς της, με αυτή την ουράνια φωνή της…
Με το τόσο δικό της ηχόχρωμα… Μια πραγματικά υπέροχη φωνή γεμάτη πραότητα, μα και νεύρο… Γεμάτη αρμονία.
Δυστυχώς, η εξαίρετη Κύπρια σοπράνο, Μαριλένα Σολωμού, δεν πρόλαβε να ζήσει, να προσφέρει όλα όσα ονειρευόταν και ήθελε…
Η κυρία Αννίτα Θεμιστοκλέους, μητέρα της Μαριλένας, αναφέρει στο ant1ıwo:
«Η κόρη μου ήταν ένα χαρισματικό, δοτικό, δυνατό και πανέμορφο πλάσμα. Αντιμετώπισε με θάρρος περισσό την ασθένεια της από την πρώτη μέρα που διαγνώστηκε μέχρι και το τέλος της σύντομης ζωής της.
Η Μαριλένα μου γεννήθηκε στις 27/12/1973 και από νεαρή ηλικία έδειξε το μουσικό της ταλέντο. Είχε Δίπλωμα σολίστ πιάνου (έκανε πιάνο και θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών). Επίσης, σπούδασε στο Guildhall School of Music & Drama και έχει πτυχίο μουσικών Σπουδών BA από το Πανεπιστήμιο ANGLIA RUSKIN UNIVERSITY.
Κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Τραγουδιού στην Αθήνα το 1999 και τον Νοέμβριο του 2000, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στον πρώτο Διεθνή Διαγωνισμό Τραγουδιού στο Guangzhou της Κίνας. Είχε δώσει πολλά ρεσιτάλ και συναυλίες σε μεγάλες αίθουσες συναυλιών στην Κύπρο, την Ελλάδα, τη Ρουμανία και το Μεξικό. Οι περισσότερες από τις συναυλίες ήταν σε συνεργασία με την ομάδα υποστήριξης AMADE- CHYPRE, ALKIONIDES, CYPRUS RED CROSS και EUROPA DONNA CYPRUS.
Το 2008 είχε ανακηρυχθεί τραγουδίστρια της χρονιάς στα Βραβεία Madame Figaro, ενώ πριν από μερικά χρόνια είχε εκπροσωπήσει την Κύπρο στη διοργάνωση Nathwani Price, που οργάνωσε η Europa Donna στο Βερολίνο. Ήταν, επίσης, η νικήτρια στα πρώτα Μουσικά Βραβεία Κύπρου Cyprus College, ως η τραγουδίστρια με το πρώτο σε πωλήσεις άλμπουμ κυπριακής παραγωγής. Το άλμπουμ έχει τίτλο” for a life time”.
Το 2006 διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και τον Αύγουστο του 2009, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω της σύζυγο, ένα μικρό αγγελούδι και πολλά όνειρα για τη ζωή.
Αγόγγυστα και χωρίς μεμψιμοιρία έδινε θάρρος σε όλους εμάς, χωρίς ποτέ να λυγίσει στις δύσκολες θεραπείες και επεμβάσεις που υποβαλλόταν καθημερινά τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Πάντα με τον σύζυγό της βράχο στο πλευρό της, συνέχισε τη ζωή της φυσιολογικά κοντά σε εκείνον και στο παιδί τους. Ταξίδευε μαζί τους, προγραμμάτιζε τις μουσικές της παρουσιάσεις και συναυλίες με ζήλο και αποφασιστικότητα τόση που άφηνε άφωνους γιατρούς και ανθρώπους.
Γιόρταζε τα γενέθλια των μελών της οικογένειας της με αγαπημένους φίλους και συγγενείς της, έβγαινε με τις φίλες της και επιμελούνταν την εμφάνιση της ιδιαίτερα όταν τα μαλλιά της εμφανίζονταν μετά από τις χημειοθεραπείες.
Ζούσε έντονα την κάθε μέρα της ζωής της έκανε όμορφα και απλά πράγματα καταβάλλοντας όση δύναμη μπορούσε και χαιρόταν την κάθε της στιγμή λέγοντας πάντα “every day is a gift”.
Αύγουστος μήνας και οι μνήμες αναβιώνουν…
Ξανά και ξανά στο μυαλό θύμησες από τις τελευταίες εκείνες δύσκολες μέρες. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ο ίδιος πόνος που δε λέει να μαλακώσει. Σήμερα, εννέα χρόνια μετά, η πληγή δε έχει επουλωθεί και το κενό που άφησε ο θάνατος της δυσαναπλήρωτο. Είναι συνεχώς στη σκέψη μας στο μυαλό μας στις κουβέντες μας… Καθημερινά. Για εμάς όλους που την αγαπήσαμε “Δεν πέθανε. Αδιάφορο οι μήνες κι αν περνάνε. Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε όταν τους λησμονάνε” λέει πολύ σωστά ο ποιητής Κώστας Ουράνης.
Η μεγάλη επιθυμία της Μαριλένας μου όσο ζούσε, ήταν να αξιωθεί να δει τον γιο της να μεγαλώνει. Να χαρεί τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Δεν πρόλαβε όμως…
Όταν “έφυγε” το παιδάκι της ήταν μόλις τεσσεράμισι ετών. Αν μπορούσε να με ακούσει, θα ήθελα να της πω ότι ο Μιχαήλ της μεγαλώνει υπέροχα σε μια ευλογημένη οικογένεια. Έχει δίπλα του ανθρώπους που τον αγαπούν και έχει γίνει ένα πανέμορφο και έξυπνο αγόρι που της μοιάζει πάρα πολύ.
Σε όλες τις μανούλες που έχασαν με τον ίδιο τρόπο το παιδί τους…
Εύχομαι να βρουν ένα κίνητρο για να συνεχίσουν την ζωή τους. Ένα ισχυρό και δυνατό κίνητρο. Στην δική μου περίπτωση το κίνητρο είναι ο εγγονός μου. Στο γιο της Μαριλένας μου έδωσα και συνεχίζω να δίνω ότι θα πρόσφερα και στην ίδια την κόρη μου. Αγάπη. Αγάπη πραγματική χωρίς όρους».
Η Κύπρια τραγουδίστρια της όπερας, Λένα Καλλή, καλή φίλη της Μαριλένας, αναφέρει στο ant1iwo:
«Η Μαριλένα μου ήταν ένας Άγγελος με μαγευτική φωνή!!!
Τη γνώρισα τυχαία σε κάποια μαθήματα με τη δασκάλα φωνής και συνεργάτιδα Τιτσιανα Σόγιατ, μια σπουδαία Ιταλίδα Σοπράνο που ζει κι εργάζεται στη Κύπρο.
Ήταν μια λαμπερή, νεαρή μουσικός, εξαιρετική πιανίστρια, η οποία ήταν σίγουρα γεννημένη για τη σκηνή. Αμέσως με κέρδισε η προσωπικότητα της, η μουσικότητα της, το ταλέντο της. Έγινε η νεαρή ταλαντούχα φίλη μου που πρέπει να παραδεχτώ, με ξεσήκωνε συχνά πυκνά για εμφανίσεις συνήθως φιλανθρωπικές. Μια υπέρλαμπρη παρουσία στη σκηνή, στόλιζε τις συναυλίες μας πάντα με την ομορφιά της, το ταλέντο της και την αγγελική της φωνή. Είχε μια εξαιρετική διάθεση να κάνει πράγματα, πάντα ανήσυχη για μάθηση και πρόοδο.
Το μεγάλο της επίτευγμα εκτός από τις ωραίες συναυλίες, ήταν ένας πολύ όμορφος δίσκος με καταπληκτική μουσική cross over, τον οποίο έκανε σε συνεργασία με τη Συμφωνική ορχήστρα της Μόσχας. Συνεργάτες της αγαπημένοι ήταν και ο Μαέστρος Γιάννης Χατζηλοίζου, η δασκάλα της Τιτσιάνα Σόγιατ και η εξαιρετική πιανίστρια Λιλια Ντανιελιάν, η οποία έχει αναλάβει τα τελευταία χρόνια να διοργανώνει πολύ ωραία ρεσιτάλ εις μνήμην της.
Τί να πει κανείς για ένα κορίτσι γεμάτο κέφι κι αγάπη για τη ζωή, για τη μουσική, για το πιάνο και προς πάντων για το τραγούδι… Τα λόγια είναι πολύ μικρά για να την περιγράψουν. Εξαιρετική συνεργάτης, φίλη αγαπημένη ,που δε θα φύγει ποτέ από τη ψυχή όλων όσων την γνώρισαν είτε στη σκηνή είτε στη ζωή! Θα είναι πάντα στη καρδιά μας!!!».
Πηγή: ant1iwo.com