«Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς» λένε και πολλοί συμφωνούν με αυτό. Άλλοι, πάλι, ενδεχομένως και να μη συμφωνούν απόλυτα. Γιατί εδώ που τα λέμε, ίσως και η τύχη από μόνη της, να μην είναι αρκετή για να πετύχεις τα όνειρά σου, ακόμη και τα πιο τρελά. Χρειάζεται πρώτα εμπιστοσύνη στα σχέδιά σου, σιγουριά ότι θα πετύχεις, σχέδιο και κυρίως, δεν χρειάζεται να φοβάσαι.
Ειδικά, το τελευταίο, ο φόβος, είναι ένας κακός σύμβουλος στα όποια μελλοντικά σου σχέδια και δη επαγγελματικά. Αυτό, άλλωστε, τονίζει και συμβουλεύει τους νέους, ο Ευθύμης Βασιλάκης… να μη φοβούνται! Ένας νέος άνδρας ο ίδιος, ο οποίος βλέπει το δικό του success story να παίρνει σάρκα και οστά στην Αγγλία.
Ο Ευθύμης Βασιλάκης και ο Νεόφυτος Χριστοδούλου βρίσκονται πίσω από το εστιατόριο «The Athenian», το οποίο πρόσφατα βραβεύτηκε ως το «καλύτερο εστιατόριο της χρονιάς» στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο πλαίσιο της διεξαγωγής των Deliveroo Restaurant Awards. Το ελληνικό αυτό εστιατόριο έχει κάνει τα τελευταία χρόνια τους Άγγλους να τρώνε σουβλάκι και τον βρετανικό Τύπο συχνά να αναφέρεται με κολακευτικά λόγια σε αυτό.
Το Newsbeast.gr μίλησε με τον Αθηναίο του «Athenian», Ευθύμη Βασιλάκη για το δικό του επιχειρηματικό ταξίδι στην Αγγλία που ξεκίνησε από ένα κιόσκι σε μια υπαίθρια αγορά στο βόρειο Λονδίνο. Και τώρα μετρά εστιατόρια σε διάφορες περιοχές της χώρας, εκτός του Λονδίνου, όπως Μπρίστολ, Μπράιτον, Μάντσεστερ, Κέιμπριτζ κ.α.
– Πότε και πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημά σας και πώς σας ήρθε η ιδέα να ανοίξετε σουβλατζίδικο στο Λονδίνο;
Ξεκίνησε σε μια μικρή υπαίθρια αγορά στο βόρειο Λονδίνο. Ήταν ένα μικρό κιόσκι που τότε είχε μόνο 3 επιλογές το μενού. Το ξεκίνησα με 3.000 λίρες, που ήταν όλες οι οικονομίες μου τότε. Θυμάμαι εκείνη τη μέρα έβρεχε κι έκανε τσουχτερό κρύο, παρολ’ αυτά ο κόσμος ήρθε και δοκίμασε το σουβλάκι μας.
– Γιατί επιλέξατε το «Athenian» για το όνομα και την κουκουβάγια για σήμα;
Έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αθήνα, από εκεί βγήκε το όνομα. Η κουκουβάγια είναι η προστάτιδα της Αθήνας, και απεικονίζεται πάντα δίπλα στη θέα Αθηνά, όποτε τα δυο είναι αλληλένδετα. Αν προσέξετε στο νόμισμα του ενός ευρώ στην πίσω όψη έχει μια γλαύκα που έχει τις ρίζες της στα νομίσματα της αρχαίας Αθήνας.
– Το γεγονός ότι οι Άγγλοι έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές και γνωρίζουν το σουβλάκι, έπαιξε ρόλο στην ανταπόκριση που έχει τύχει η επιχειρηματική σας κίνηση;
Όχι ιδιαίτερα. Οι περισσότεροι πελάτες, ειδικά στις αρχές δε γνώριζαν τι ήταν. Έπρεπε να το χτίσουμε όλο από την αρχή.
– Πόσο εύκολο είναι να ανοίξει κάποιος μια επιχείρηση στην Αγγλία και όταν μάλιστα δεν είναι από τη χώρα;
Δεν έχω ξεκινήσει επιχείρηση στην Ελλάδα όποτε δεν έχω μέτρο σύγκρισης. Η τυπική διαδικασία είναι απλή και γίνεται online. Μετά στην εστίαση έχει στενό υγειονομικό έλεγχο που αν κάποιος δεν τηρεί τους κανόνες έχουν τη δύναμη να τον «κλείσουν».
– Όταν ξεκινήσατε πριν έξι χρόνια, φανταζόσασταν ότι θα φτάνατε να δημιουργήσετε μια αλυσίδα καταστημάτων; Και μάλιστα σε μια χώρα που φημίζεται για την πολυπολιτισμικότητά της και στην κουζίνα;
Από τον πρώτο μήνα η ζήτηση για το σουβλάκι μας ήταν τόσο μεγάλη που ναι, φαινόταν ότι πήγαινε προς τα εκεί με τη σωστή διαχείριση και τα σωστά βήματα. Το να ξεκινήσει κανείς επιχείρηση και μάλιστα στο φαγητό είναι από τα πιο δύσκολα εγχειρήματα και πολύ που προσπάθησαν να μας μιμηθούν δεν το κατάφεραν με επιτυχία.
– Πρόσφατα, το «The Athenian» βραβεύτηκε ως το καλύτερο εστιατόριο στη Βρετανία. Τι είναι αυτό που κάνει το δικό σας σουβλάκι να ξεχωρίζει; Υπάρχει κάποια συνταγή για την επιτυχία σας;
Νομίζω είναι συνδυασμός πραγμάτων. Λίγες μέρες πριν το βραβείο είχα ένα meeting με το Deliveroo (την πλατφόρμα παράδοσης φαγητού), όπου μου έδειξαν πώς πήγαμε φέτος. Τα αποτελέσματα ήταν ανήκουστα, σε μια χώρα με lockdown και περιορισμούς στις μετακινήσεις, εμείς είχαμε σπάσει όλα τα ρεκόρ, δεν είχαν άλλο συνεργάτη στην πλατφόρμα που να έχει την ίδια εξέλιξη. Εκεί που όλοι οι άλλοι έκλειναν επ’ αόριστον, εμείς όχι απλά μείναμε ανοιχτοί αλλά ανοίγαμε νέες κουζίνες για ντελίβερι. Κάναμε δωρεές γεύματα στο εθνικό σύστημα υγείας και δίναμε εβδομαδιαία πακέτα με τα απαραίτητα στην ομάδα μας την περίοδο που τα ράφια των σούπερ μάρκετ ήταν άδεια. Συν το ότι έχουμε χτίσει ένα brand την τελευταία πενταετία που η ιστορία του έχει τρομερή απήχηση.
– Τις πρώτες ύλες από πού τις προμηθεύεστε;
Τις περισσότερες από ανεξάρτητους Έλληνες παραγωγούς.
– Οι πελάτες σας είναι περισσότερο Έλληνες που ζουν εκεί ή Άγγλοι;
Κυρίως Άγγλοι και διεθνείς.
– Πώς αντιμετωπίζετε ως επιχείρηση την κρίση με την πανδημία και πόσο σας έχει επηρεάσει;
Την αντιμετωπίσαμε ως ευκαιρία να επαναπροσδιοριστούμε και να βρούμε λύσεις.
– Υπάρχει στήριξη από την κυβέρνηση της Βρετανίας για τις επιχειρήσεις τώρα με τον κορονοϊό; Ποια μέτρα έχουν παρθεί;
Υπάρχει και μας έχει βοηθήσει, αλλά δε θεωρώ ότι δεν είναι αρκετή για να επιβιώσει μια επιχείρηση στην εστίαση υπό αυτές τις συνθήκες.
– Πέρα από το οικονομικό κομμάτι, πιστεύετε ότι η πανδημία θα αλλάξει γενικότερα τη ζωή μας και την εν γένει συμπεριφορά μας; Η εστίαση για παράδειγμα, πιστεύετε πώς θα μπει σε μία νέα, διαφορετική φάση;
Οι άνθρωποι είμαστε creatures of habit. Λένε παίρνει 21 ημέρες για να ξεκινήσουμε μια νέα συνήθεια. Οπότε σίγουρα χωρίς καν να το καταλάβουμε οι συνήθεις μας έχουν ήδη αλλάξει, και κάποιες θα μείνουν ακόμα και όταν τελειώσει όλο αυτό.
– Σκέφτεστε να ανοίξετε κι ένα Athenian και στην Ελλάδα; Ή σας τρομάζει η ιδέα του επιχειρείν στη χώρα;
Προς το παρόν όχι. Προτιμούμε να είμαστε αντιπρόσωποι της νέας Ελλάδας στο εξωτερικό.
– Αισθάνεστε πως αυτή τη στιγμή είστε πρεσβευτές της ελληνικής κουζίνας στο εξωτερικό; Η ιδέα αυτή σας κάνει να νιώθετε σα να κουβαλάτε μια «βαριά» υποχρέωση;
Από την αρχή κι ένας από τους βασικούς λόγους που ξεκίνησα το Athenian, ήταν για να επικοινωνήσω τη νέα Ελλάδα με τους ανθρώπους στο εξωτερικό μέσα από τα δικά μου μάτια, και όχι μέσα από ανακρίβειες και στερεότυπα.
– Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στα νέα παιδιά που έχουν σχέδια και όνειρα, αλλά διστάζουν να τα κυνηγήσουν;
Να μη φοβούνται. Ο φόβος είναι ο χειρότερος ανασταλτικός παράγοντας. Αν φέτος είχαμε φοβηθεί, όχι απλά δε θα είχαμε κερδίσει βραβείο, αλλά ενδεχομένως να μην επιβιώναμε τη φετινή χρόνια οικονομικά. Δεν είναι βέβαια τόσο απλό. Ο φόβος και η αστάθεια έχουν τη δύναμη να μας παραλύσουν. Ένα είναι σίγουρο. Από την οικονομική κρίση και μετά ζούμε σε εποχές όπου η αστάθεια είναι πλέον η μόνη σταθερότητα. Πρέπει λοιπόν να προσαρμοστούμε και να συνυπάρχουμε με αυτήν. Δεν υπάρχει επιλογή. Ίσως όμως τελικά αυτό να μην είναι κακό, γιατί το να κανείς αυτό που λέμε reinvent yourself στα αγγλικά, στο τέλος σου κάνει καλό, και σε πάει μπροστά.