Μια ιστορία που δεν ξεχάστηκε ποτέ.
Αυτή η ιστορία συνέβη το 1957
Ο Νικολής Λοΐζου ήταν 65 ετών και ήταν κωφός. Ήταν βοσκός στο επάγγελμα και κάθε απόγευμα έβγαζε τα πρόβατα του έξω στους αγρούς για να βοσκήσουν.
Εκείνο το απόγευμα, ένοπλες δυνάμεις ασφαλείας της βρετανικής διοίκησης, τον είδαν και του φώναξαν να πλησιάσει. Ο Νικολής δεν ανταποκρίθηκε. Εκείνοι του φώναξαν ξανά και αφού δεν ανταποκρίθηκε, τον πυροβόλησαν με αποτέλεσμα να τον τραυματίσουν βαριά. Δεν είχε κάνει καμία ενέργεια εναντίον τους. Πλήρωσε το γεγονός ότι ήταν κωφός και δεν τους άκουσε όταν του φώναζαν να τους πλησιάσει.
Η ιστορία του γίνεται ποίημα…
Η Βρετανίδα ποιήτρια Patricia Beer, σε ένα ταξίδι της στο νησί, έμαθε την τραγική είδηση και συγκινήθηκε. Εμπνεύστηκε και έγραψε το ποίημα «Πέμπτη Αίσθηση» εξιστορώντας τη σκηνή. Βασικά ο πρόλογος του ποιήματος, αναμεταδίδει την είδηση που κυκλοφορούσε την εποχή εκείνη:
«Εξηνταπεντάχρονος Ελληνοκύπριος βοσκός, ο Nικολής Λοΐζου, τραυματίστηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας ενωρίς το πρωί σήμερα. Τον κάλεσαν δυο φορές να σταματήσει κι όταν δεν ανταποκρίθηκε στη διαταγή, ο στρατός τον πυροβόλησε. Σε κατοπινή εξέταση που έγινε στο νοσοκομείο απεδείχθη ότι ήταν κουφός. Ειδήσεις: 30 Δεκεμβρίου 1957» Patricia Beer.
Τριάντα χρόνια αργότερα…
Η Beer παρουσίασε μια ποιητική συλλογή και κάποιες ηλικιωμένες Αγγλίδες που άκουσαν το συγκεκριμένο ποίημα, της επιτέθηκαν και για μέρες σχολίαζαν: «Δεν υπάρχει τίποτα καλό στο ποίημα πέρα από την καταγραφή της είδησης». Αρκετές εφημερίδες της εποχής έγραφαν: «Τι μπορεί να προκάλεσε τόσο πολύ την οργισμένη αντίδραση των ηλικιωμένων αυτών γυναικών;». Πράγματι είναι πολύ περίεργο γιατί αντί να αγανακτήσουν με τους Βρετανούς στρατιώτες που πυροβόλησαν έναν αθώο άνθρωπο, εξοργίστηκαν με τη συμπατριώτισσα τους που είχε την ευαισθησία να αναδείξει την ειδεχθή πράξη. Δεν κατάλαβαν, δεν ένιωσαν…
Πηγή: ant1iwo.com
