Οι περισσότερες ιστορίες ξεριζωμού κάθε άλλο παρά ευτυχές τέλος έχουν. Είναι και κάποιες, ωστόσο, που αποζημιώνουν τους ήρωες τους με μια καλύτερη ζωή. Μία από αυτές τις ιστορίες είναι και του Άρα Μαλικιάν.
Ή για να είμαστε περισσότερο ακριβείς, της οικογένειας του διεθνούς φήμης βιολιστή. Η ιστορία αυτή ξεκινάει λίγο πριν την γενοκτονία των Αρμενίων με πολύ πόνο και δάκρυ και ολοκληρώνεται δυο γενιές αργότερα με την κατάκτηση της κορυφής.
Βασικός πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορία, εκτός από τον επονομαζόμενο και «Τζίμι Χέντριξ του βιολιού» είναι και το… ίδιο το βιολί το οποίο φαίνεται να είναι κάτι σαν φυλακτό για ολόκληρη την οικογένεια. Είναι το «εισιτήριο» για να γλιτώσουν οι παππούδες από τα σπαθιά των Τούρκων και «όχημα» για να φτάσει ο εγγονός να είναι ένας από τους πλέον αναγνωρισμένους βιρτουόζους του συγκεκριμένου οργάνου.
Η γενοκτονία των Αρμενίων και το σωτήριο βιολί
Τον Απρίλιο του 1915 οι Οθωμανοί φυλακίζουν την ηγεσία της Αρμένικης κοινότητας της Κωνσταντινούπολης και απαγχονίζουν εκατοντάδες Αρμένιους της Πόλης. Σφαγές Αρμενίων υπήρχαν και πιο πριν και εννοείται πως έγιναν και μετά, ωστόσο, η 24η ημέρα εκείνου του μήνα θεωρείται από τους ιστορικούς ως η επίσημη έναρξη της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξεφύγουν από τη μοίρα που τους επιφύλασσε ο Οθωμανικός στρατός. Με όποιον τρόπο μπορούσαν προσπαθούσαν να πάνε με τις οικογένειές τους σε κάποιο ασφαλές μέρος.
Ανάμεσα σε αυτές τις οικογένειες και αυτή του παππού Μαλικιάν ο οποίος την κατευθύνει προς τα σύνορα με το Ιράν. Στόχος να τα περάσουν και να φτάσουν σε ασφαλή περιοχή. Αυτό, ωστόσο, μόνο εύκολο δεν είναι. Στο τελευταίο μπλόκο πριν την ελευθερία οι στρατιώτες ζητούν τα χαρτιά της οικογένειας. Ο παππούς Μαλικιάν, επιστρατεύει όλη του την εξυπνάδα, τους δείχνει ένα βιολί που του είχαν χαρίσει και τους λέει πως είναι μέλος μιας διεθνούς φήμης ορχήστρας και πρέπει να φύγει για να ενσωματωθεί με τα υπόλοιπα μέλη με τα οποία περιόδευαν μαζί και χάθηκαν κάπου ανάμεσα στις μάχες.
Προφανώς και το «διεθνής ορχήστρα» επηρέασε την κρίση των στρατιωτών που επέτρεψαν το μεγάλο πέρασμα της οικογένειας Μαλικιάν η οποία μετά από πολλές περιπέτειες φτάνει στο Λίβανο όπου ελπίζει να βρει τη δική της γη της επαγγελίας.
Μια νέα ζωή στην πυριτιδαποθήκη του Λιβάνου
Όταν έφτασαν ως Αρμένιοι πρόσφυγες στο Λίβανο προσπάθησαν να φτιάξουν μια νέα ζωή. Εκεί, λοιπόν, ο παππούς Μαλικιάν απαίτησε απ’ όλα τα μέλη της οικογένειας του να αγαπούν και να σέβονται το βιολί γιατί αυτό τους έσωσε.
Ο ίδιος δεν έμαθε ποτέ να παίζει αλλά υποχρέωσε τον γιό του να μάθει εκείνος. Όπως και έγινε. Δεν ήταν ποτέ το σπουδαίο ταλέντο ή ο μεγάλος καλλιτέχνης, ωστόσο, υπηρέτησε το βιολί με αγάπη και σεβασμό όπως πρόσταζε η οικογενειακή παράδοση.
Κάποια στιγμή, μάλιστα, έφτασε να συμμετέχει σε ορχήστρες μεγάλων καλλιτεχνών του Λιβάνου όπως, για παράδειγμα, της διάσημης Φαϊρούζ!
Και κάπως έτσι η ζωή για την οικογένεια Μαλικιάν έδειχνε να «στρώνει» στη φιλόξενη Βηρυτό. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1968 γεννιέται ο Άραν ο οποίος δεν είχε την παραμικρή… «ελπίδα» να γλιτώσει από την οικογενειακή παράδοση του βιολιού.
Ο πατέρας σχεδόν τον υποχρεώνει ν΄ ασχοληθεί με το συγκεκριμένο όργανο αλλά ο μικρός Άραν δεν τα χρειάζεται όλα αυτά. Μοιάζει να έχει γεννηθεί για να κάνει αυτό ακριβώς. Να παίζει βιολί. Ακριβώς την εποχή που άρχισε να δείχνει τα πρώτα δείγματα του σπάνιου ταλέντου του, τα τύμπανα του πολέμου ήχησαν και πάλι στην περιοχή.
Όταν άρχισαν οι βομβαρδισμοί το 1976 αυτός ήταν μόνο 8 ετών και τρύπωνε μέσα σε καταφύγια και γκαράζ για να κάνει πρόβες. Πολλές φορές έθετε τη ζωή του σε κίνδυνο για να τα καταφέρει αλλά ο πατέρας με τους θείους του τον προστάτευαν. Αποτελούσαν, άλλωστε, το… πρώτο του συγκρότημα!
Από το πρώτο κονσέρτο στην κορυφή του κόσμου
Τα παιδικά του χρόνια σημαδεύονται από τον πόλεμο. Από τις ριπές των πολυβόλων και τους ανατριχιαστικούς ήχους των βομβαρδιστικών. Ο μικρός Άραν, όμως, δεν τα παρατάει συνεχίζει τις πρόβες και την μελέτη της μουσικής.
Μόλις στα 12 του χρόνια- εν μέσω πολέμου- δίνει την πρώτη του μεγάλη συναυλία στη Βηρυτό. Η αποδοχή από τον κόσμο τον κάνει ν’ ασχοληθεί ακόμα πιο ενεργά με το βιολί και όποτε οι συνθήκες το επιτρέπουν, δίνει μεγαλύτερες ή μικρότερες συναυλίες.
Όταν έγινε 14 ετών έφτασε η δεύτερη φορά που το βιολί θα λειτουργούσε σαν… σωστική λέμβο για κάποιο από τα μέλη της οικογένειας Μαλικιάν. Τυχαία τον ακούει ο μαέστρος Hans Herbert-Jöris ο οποίος μαγεύτηκε από το ταλέντο του και έδωσε αγώνα προκειμένου να κερδίσει για λογαριασμό του Άραν από την γερμανική κυβέρνηση μια υποτροφία για να σπουδάσει στο περίφημο πανεπιστήμιου «Hochschule für Musik und Theater», στο Αννόβερο.
Στην ηλικία των 15 ετών ήταν ο νεότερος μαθητής στην ιστορία του πανεπιστημίου που είχε εισαχθεί σ’ αυτό προκειμένου να σπουδάσει μουσική! Στη συνέχεια, συνέχισε τις σπουδές του στο Guildhall School of Music & Drama στο Λονδίνο, και έκανε μαθήματα με μερικούς από τους καλύτερους δασκάλους στον κόσμο, όπως ο Franco Gulli, Ruggiero Ricci, Ivry Gitlis, Herman Krebbers ή τα μέλη του Κουαρτέτου Alban Berg.
Από εκεί και πέρα η καριέρα του Άραν Μαλικιάν είχε μόνο ανοδική πορεία. Με την προσωπικότητα και την ενέργεια του, έχει ηχογραφήσει πάνω από 40 albums και έχει κερδίσει πολυάριθμα διεθνή βραβεία. Σήμερα πλέον έχει καταξιωθεί ως ένας από τους πλέον περιζήτητους μουσικούς και έχει μοιραστεί τη σκηνή με πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες και ορχήστρες ανά τον κόσμο
Επιπλέον είναι γνωστός για το προσεκτικά διαλεγμένο ρεπερτόριό του που περιλαμβάνει πολλά και διάφορα ήδη μουσικής, ο Μαλικιάν με την εκρηκτική ορχήστρα του παρουσιάζει ανατρεπτικές ενορχηστρώσεις έργων, από τον Bowie στον Bach και από τη «Μισιρλού» στους Led Zeppelin και στον Paganini!
Όχι, άδικα έχει χαρακτηριστεί ως «ροκ σταρ του βιολιού» ή «ο Τζίμι Χέντριξ του βιολιού» δεδομένου του ιδιαίτερου στυλ με το οποίο παίζει και η αλήθεια είναι πως σε πολλές περιπτώσεις μοιάζει με εκείνο του θρυλικού κιθαρίστα. Μαλικιάν και Χέντριξ, άλλωστε, έχουν κάτι παραπάνω από μια… επαγγελματική σχέση με το βιολί και την κιθάρα, αντίστοιχα, καθώς αυτή φτάνει να μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμα και ερωτική!