ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ: Η 11χρονη Αλεξία φτιάχνει κομποσχοίνια για να στηρίξει τον αγώνα του μικρού Κυριάκου

Όταν ήταν πιο μικρή, έπαιρνε όλα τα χρήματα του κουμπαρά της και αγόραζε παιχνίδια στα παιδάκια που ήξερε ότι είχαν οικονομικά προβλήματα.

Copy of Main Image x2 27 Αλεξία Αναστασίου

Ένα 11χρονο κοριτσάκι από το Παραλίμνι, μας υπενθυμίζει αυτό που τόσο εύκολα ξεχνάμε, το σημαντικότερο: με λίγη καλοσύνη ο κόσμος μας γίνεται πιο φωτεινός.

Η μαγεία της προσφοράς και της ενσυναίσθησης ζωντανεύει μέσα από τα μάτια ενός μικρού κοριτσιού από το Παραλίμνι.

Αυτό το κοριτσάκι ήρθε να μας υπενθυμίσει πόσο όμορφο είναι να βοηθάς κάποιον να χαμογελάσει ξανά, να αισθανθεί καλύτερα, να σωθεί, να ορθοποδήσει, να διασκεδάσει, να εξελιχθεί. Να του τραγουδήσεις ένα τραγούδι κοιτάζοντας τον όχι στα μάτια αλλά στην ψυχή. Να του χαρίσεις ένα χάδι όταν το έχει πιο πολύ ανάγκη ή όταν δεν το περιμένει καθόλου.

Η μικρή Αλεξία Αναστασίου μόλις άκουσε την ιστορία του μικρού Κυριάκου από το Λιοπέτρι, ο οποίος πάσχει απο καρκίνο και δίνει τώρα μάχη για δεύτερη φορά, ευαισθητοποιήθηκε και άρχισε να φτιάχνει κομποσχοίνια απο χάντρες για να μπορέσει να συνεισφέρει οικονομικά.

Η μητέρα της μικρής, κυρία Ανδριάνα Αναστασίου, αναφέρει στο Ant1 Lıve:

«Μόλις άκουσε για τον 11χρονο Κυριάκο ότι πάσχει από καρκίνο, ευαισθητοποιήθηκε και άρχισε από μόνη της να φτιάχνει κομποσχοίνια από χάντρες, σε μια προσπάθεια να συνεισφέρει οικονομικά όσο μπορεί στα έξοδα που θα χρειαστεί ο μικρός Κυριάκος για να μεταβεί στην Γερμανία.

Alexia Paralimni 2 Αλεξία Αναστασίου

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη τιμή

Τα φτιάχνει απλά και τα πουλάει, ο καθένας δίνει όσα μπορεί. Την πρώτη φορά κατάφερε να μαζέψει 700 ευρώ και τα πήγε αμέσως στην οικογένεια του μικρού Κυριάκου. Συνεχίζει με όλη της τη ψυχή και δεν θα σταματήσει μέχρι ο μικρός Κυριάκος να φύγει για θεραπεία στην Γερμανία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βοηθάει

Όταν ήταν πιο μικρή, έπαιρνε όλα τα χρήματα του κουμπαρά της και αγόραζε παιχνίδια στα παιδάκια που ήξερε ότι είχαν οικονομικά προβλήματα.

Αυτό που ονειρευόμαστε, που θέλουμε να συμβεί, είναι όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα: προσφοράς και αλληλεγγύης, να καλλιεργούνται όσο περισσότερο γίνεται και στα σχολεία, όχι μόνο από την οικογένεια. Μόνο αυτό θα κάνει τον κόσμο μας πιο όμορφο!».

Πηγή: Ant1 / Χριστιάνα Διονυσίου