Αυτές οι εκλογές δεν ήσαν σαν τις άλλες άλλες αλλά εμπεριείχαν εκπλήξεις και ανατροπές του πολιτικού κατεστημένου. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της ήττας του δικομματισμού με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α να εκλέγεται ως αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς και η είσοδος της Χρυσής Αυγής, γνωστής ακροδεξιάς οργάνωσης, στα έδρανα της βουλής. Ας πάρουμε, όμως, κάθε περίπτωση ξεχωριστά.
Πρώτο κόμμα για άλλη μια φορά, η απόχη με το συντριπτικό ποσοστό 34,9 τα εκατό με περισσότερο από δέκα ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από το δεύτερο κόμμα. Οι αγανακτισμένοι και απηυδισμένοι πολίτες επέλεξαν αυτό τον τρόπο ώστε να δηλώσουν την δυσαρέσκεια και την απαξίωση του πολιτικού συστήματός το οποίο φαίνεται να είναι ο κύριος υπεύθυνος για τα τόσα δεινά και αδιέξοδα που έφερε στην Ελλάδα η περίοδος της μεταπολιτεύσεως. Μακάρι να γνώριζαν, όμως, οι πλείστοι εξ αυτών πως αυτός ο τρόπος διαμαρτυρίας τους δεν έχει κανένα ουσιαστικό αντίκρυσμα, με αποτέλεσμα τα κόμματα εξουσίας να επανεκλέγονται έστω και με μικρότερα ποσοστά, διαιωνίζοντας έτσι την εξουσία τους.
Η Νέα Δημοκρατία επιστρέφει ως πρώτη στο χώρο, έχοντας ωστόσο τεραστία ποσοστική μείωση. Η κεντροδεξιά παράταξη του Αντώνη Σαμαρά, αν και λαβωμένη, κατάφερε να κόψει πρώτη το νήμα του τερματισμού. Τούτο δεικνύει πως υπάρχουν ακόμα Έλληνες “κομματικά προσκολλημένοι” που ξέχασαν πως το κόμμα τους, ως ένας από τους δυο φορείς του δικομματισμού, φέρει βαρύτατα πταίσματα για το σημερινό ολίσθημα της χώρας και ότι εξ αιτίας της Ν.Δ και του ΠΑ.ΣΟ.Κ βρισκόμαστε σήμερα στο βάραθρο της χρεοκοπίας.
Το μεγάλο μπαμ προέρχεται από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ο οποίος κατάφερε να καταστεί αξιωματική αντιπολίτευση, αφήνοντας το ΠΑ.ΣΟ.Κ στην τρίτη θέση. Αν έλεγες πριν από δυο χρόνια πως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, το κόμμα που κατά την προσωπική μου άποψη εκφράζει τη σήψη, την παρακμή και τον εκφυλισμό, το κόμμα που εξέφραζε τις πιο αντεθνικές θέσεις στη βουλή, το κόμμα που ήθελε νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, ερχόταν δεύτερο στις επόμενες εκλογές θα σε έπαιρναν για τρελό. Όσον αφορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ πλήρωσε τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς στην πολιτική καθώς οι βαρύγδουπες και ταυτόχρονα βερμπαλιστικές υποσχέσεις του, όσο βρισκόταν στην κυβέρνηση, δεν απέδωσαν. Κατά την γνώμη μου και η τρίτη θέση ήταν υπεραρκετή.
Τέταρτο το κόμμα των “Ανεξάρτητων Ελλήνων” του αποχωρήσαντος από την Ν.Δ Πάνου Καμμένου. Οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες”, αν και καινούργιο κόμμα, κατάφερε να συγκεντρώσει υψηλά ποσοστά συγκεντρώνοντας στις τάξεις του πολλούς από τους λεγόμενους “αντιμνημονιακούς” που προσφάτως απεχώρησαν από τα μεγάλα κόμματα. Το ερώτημα είναι αν το κόμμα του κυρίου Καμμένου καταφέρει να παίξει ενεργό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα και τι προτάσεις φέρνει με την αντιμνημονιακή του πολιτική.
Μετά ακολουθούν τα δυο άκρα αριστεράς και δεξιάς κόμματα με τους Έλληνες να έχουν πάθει αμνησία και να ξέχασαν τα δεινά που προκάλεσαν και τα δυο στην Ελλάδα. Για τα ποσοστά του Κ.Κ.Ε θα ήθελα να αναφέρω πως ακόμα να περάσει η “μόδα” των προοδευτικών του προπερασμένου αιώνος και υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν σε νομοτέλειες του Μαρξ, σε προλεταριακούς διεθνισμούς, και δικτατορίες του προλεταριάτου. Όπως φαίνεται, οι οπαδοί του Στάλιν δεν έχουν προχωρήσει, μένοντας 21 χρόνια πίσω.
Όσον αφορά το ντεμπούτο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, στο ελληνικό Κοινοβούλιο, κύρια ευθύνη φέρουν πάλι τα κόμματα εξουσίας αφού με την έλλειψη μιας σωστής και σταθερής μεταναστευτικής πολίτικης κατάντησαν την Ελλάδα γκέτο μεταναστών με αποτέλεσμα η εγκληματικότης να κτυπήσει κόκκινο και οι πολίτες απελπισμένοι και απογοητευμένοι αναγκάστηκαν να στραφούν προς την ακροδεξιά.
Στους “φωστήρες” της πολιτικής παροτρύνω να ακολουθήσουν την συμβουλή του Τσώρτσιλ όπου αναφέρεται στο Mein Kampf διατυπώνοντας τα εξής: «Οι ιθύνοντες στρατιωτικοί και πολιτικοί των συμμαχικών δυνάμεων έπρεπε να μελετήσουν προσεκτικά το βιβλίο του. Όλα βρίσκονται εκεί μέσα.»
Τελευταίο το οποίο εισήλθε στη Βουλή, είναι η “Δημοκρατική Αριστερά” του Φώτη Κούβελη, μιας εξέχουσας μορφής στο χώρο της Αριστεράς ο οποίος απεχώρησε από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Η Δημοκρατική Αριστερά αν και συγκέντρωσε σχετικά υψηλό ποσοστό για νέο κόμμα, θα μπορούσε να τα πάει ακόμα καλύτερα αν δεν έπραττε το σφάλμα να συγκεντρώσει πολιτικά άστεγους (κυρίως πρώην Πασόκους) οι οποίοι απεχωρήσαν από τα κόμματά τους και ταυτόχρονα εξέφραζαν παρακμιακές ανθελληνικές θέσεις, όπως η περίπτωση της κυρίας Ρεμπούση η οποία στο βιβλίο της Ιστορίας Στ’ Δημοτικού, αποκαλεί την σφαγή των Ελλήνων της Σμύρνης ως απλό “συνωστισμό”!
Αυτά συνοπτικά για την πολτική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Άλλη μια εκλογική περίοδος έφθασε στο τέλος της, το τι ακολουθεί μετά κανείς δεν ξέρει. Ο Θεός ας βάλει το χέρι του, διότι στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάς μόνο ο Θεός μπορεί να την σώσει.