Εργασιακός Μεσαίωνας με τις ευλογίες Κυβέρνησης και Βουλής

ΤαρακουνήματαΤου Σταύρου Χαραλάμπους

Είχαν “ξελαρυγγιστεί” να μας πείσουν ότι η δημόσια υπηρεσία είναι ένα “καρκίνωμα” για την Κυπριακή Οικονομία που θα έπρεπε να ληφθούν επειγόντως μέτρα. Άμεσα μέτρα γιατί ο μηχανισμός στήριξης της Ε.Ε. κρεμόταν πάνω από τα κεφάλια μας ως δαμόκλειος σπάθη. Με συνοπτικές διαδικασίες έκοψαν και έραψαν χωρίς να ρωτήσουν κανένα από τους άμεσα επηρεαζόμενους, τους εργαζόμενους… 

Ούτε θεσμούς λογάριασαν ούτε ανθρώπους όπως χαμηλά αμειβόμενους πολύτεκνους, φοιτητές κ.α. Χρόνος, όπως μας έλεγαν για κοινωνικό διάλογο δεν υπήρχε αφού τα χρονικά όρια στένευαν επικίνδυνα. Έτσι, Κυβέρνηση και Βουλή, σωστά ή λανθασμένα, εγκρίναν τα περιβόητα μέτρα οικονομικής εξυγίανσης.
Ένα από τα επιχειρήματα τους ήταν οι ψηλοί μισθοί στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα που θα έπρεπε να σμικρυνθούν για να μειωθεί το χάσμα μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Μάλιστα μας έλεγαν ότι στον ιδιωτικό τομέα έγιναν περικοπές μισθών προ πολλού.

Έκτοτε το κακό παράδειγμα του κράτους ως ο μεγαλύτερος εργοδότης μιμούνται μεγάλη μερίδα εργοδοτών στον ιδιωτικό τομέα.
Απολύουν, πετσοκόβουν μισθούς, δεν πληρώνουν δέκατους τρίτους, εκμεταλλεύονται άγρια κοινοτικούς και άνεργους με εξευτελιστικά μεροκάματα και συνθήκες εργασίας και γενικά δεν εφαρμόζουν με νόμους με συμβάσεις χωρίς να ρωτούν κανένα. Δηλαδή πλήρης αποσύνθεση των εργασιακών σχέσεων και επαναφορά του εργασιακού μεσαίωνα.

Εν τω μεταξύ η υπεύθυνη και σοβαρή ΟΕΒ ζητά πάγωμα μισθών και ΑΤΑ.
Και βοούν ακόμα στα αυτιά μου οι φωνές κάποιων εκλελεγμένων αντιπροσώπων του λαού που είχαν ταχθεί, όπως έλεγαν, να προστατεύσουν το φορολογούμενο πολίτη και τους χαμηλόμισθους του ιδιωτικού τομέα ούτος ώστε να σμικρυνθεί το χάσμα μισθών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Έτσι λέω, αφού οι καλοί εκλελεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού τράβησαν το αφτί τόσο των συντεχνιών όσον και των εργαζομένων του δημόσιου τομέα θα τραβήξουν και το αφτί κάποιων εργοδοτών που προσπαθούν να μεγαλώσουν το χάσμα μισθών μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Έκατσα και εγώ ο αφελής μετά την ανακοίνωση της ΟΕΒ για πάγωμα μισθών και ΑΤΑ, να περιμένω να ακούσω τους κεραυνούς των εκλελεγμένων αντιπροσώπων του λαού, κατά της ΟΕΒ. Ξυπνούσα πρωί-πρωί πήγαινα στο περίπτερο, έπαιρνα όλες τις εφημερίδες μήπως διαβάσω κάτι, είχα ανοικτό μια το ραδιόφωνο μια την τηλεόραση για να ακούσω τα νέα, αλλά δυστυχώς οι εκλελεγμενοι αντιπρόσωποι του λαού ούτε μιλιά ούτε λαλιά.

Τότε αντιλήφτηκα και εγώ ότι ΜΟΝΟ οι συντεχνίες (και κανένας άλλος) είναι πάντα δίπλα στον εργαζόμενο, κοντά στα προβλήματα του, είναι το αποκούμπι του είτε είναι καλές οι οικονομικές συνθήκες είτε όχι. Όσο για τους εκλελεγμένους αντιπρόσωπους του λαού (όχι όλους) αφού εκτέλεσαν την αποστολή που τους ανατέθηκε θα αναμένουν για νέες αποστολές. Ως τότε οι εργαζόμενοι τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα θα πρέπει να περιχαρακωθούν γύρω από τις συντεχνίες τους. Όλοι μαζί, ενωμένοι γιατί τα συμφέροντα τους είναι κοινά. Και οι αγώνες τους πρέπει να είναι κοινοί. Γιατί κάποιοι θα καραδοκούν για να τα πλήξουν. Ας σταθούμε εμπόδιο. Φτάνουν πια οι αγγλικές μέθοδοι του “διαίρει και βασίλευε”. Οι τελευταίες μεθοδεύσεις πολιτικών και εργοδοτών ας μας γίνουν μαθήματα για να μην έχουμε άλλα παθήματα.

Υ.Γ. Τα ποιο πάνω είναι προσωπικές απόψεις και εκφράζουν μόνο το συγγραφέα τους.