Αυτές τις ημέρες το ΤΕΠΑΚ λαμβάνει δείγματα τόσο από ελληνικά, όσο και κυπριακά και άλλα εμφιαλωμένα νερά που διακινούνται στην Κύπρο για να διαπιστωθεί κατά πόσο υπάρχουν κάποια που απειλούν άμεσα τη δημόσια υγεία, δεδομένου ότι οι χημικές ενώσεις που περιέχονται στο εξασθενές χρώμιο είναι καρκινογόνες για τον άνθρωπο.
Όλα τα δείγματα θα αναλυθούν στα εργαστήρια του ΤΕΠΑΚ και τα αποτελέσματα των μετρήσεων θα κοινοποιηθούν στους αρμόδιους κυβερνητικούς φορείς.
Σημειώνεται ότι στο ΤΕΠΑΚ έχουν ξεκινήσει εδώ και ένα τρίμηνο να εργάζονται πάνω στη μέθοδο ανάλυσης του εξασθενούς χρωμίου σε νερά και όλα πλέον είναι έτοιμα να αρχίσει η έρευνα.
Επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει θέσπιση ορίου σε κοινοτικό επίπεδο όσον αφορά στο εξασθενές χρώμιο και ούτε προτίθεται να επιβάλει παραμετρικές τιμές η ΕΕ. Η Κομισιόν, για τα νερά ανθρώπινης κατανάλωσης έχει θεσμοθετημένο όριο μόνο για το ολικό χρώμιο και αυτό ανέρχεται σε 50 ppb, και υποχρεώνει τα κράτη μέλη να καθορίσουν τιμές για τις πρόσθετες παραμέτρους, όπου η προστασία της υγείας του ανθρώπου στις επικράτειές τους ή σε τμήματά τους το απαιτεί.
Στην Ευρώπη η μόνη χώρα που έχει θεσπίσει όριο είναι η Ιταλία με 5ppb. Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα, όπου βασίστηκε και η κινηματογραφική ταινία «Έριν Μπρόκοβιτς», ήταν η μόλυνση με εξασθενές χρώμιο μιας περιοχής της Καλιφόρνια από πολυεθνική εταιρεία. Τελικά οι κάτοικοι της περιοχής εξασφάλισαν μια μεγάλη αποζημίωση, αλλά όχι και τη θέσπιση σχετικού νόμου- παρότι οι Αμερικανοί επιστήμονες έθεσαν το επιτρεπτό όριο συγκέντρωσης εξασθενούς χρωμίου στα 0,02ppb.
Σημειώνεται ότι τον περασμένο Ιούλιο η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας στην Καλιφόρνια έθεσε στόχο ασφαλείας της ανθρώπινης υγείας τα 0,02 ppb, ενώ το Πρωτοδικείο Χαλκίδας έθεσε το όριο των 2 ppb που αφορούσε όμως αποκλειστικά και μόνο τον πρώην Δήμο Μεσσαπίας.
Από το 2008, θεωρείται σύμφωνα με το Εθνικό Τοξικολογικό Πρόγραμμα των ΗΠΑ, ως άκρως επικίνδυνο για τον άνθρωπο σε περίπτωση κατάποσης.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όταν το εξασθενές χρώμιο λαμβάνεται με τη βοήθεια καθαρού πόσιμου νερού, απορροφάται στο αίμα σε υψηλότερα επίπεδα από ό,τι το τρισθενές, με αποτέλεσμα μόνο ορισμένη ποσότητα του εξασθενούς να μειώνεται με τη βοήθεια των στομαχικών βιολογικών υγρών και έτσι να παραμένει και μια ποσότητα εξασθενούς χρωμίου αναλλοίωτη, η οποία και δημιουργεί καρκινογενέσεις.
Πηγή: ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ