Αναστάτωση προκλήθηκε στην εκδήλωση διαμαρτυρίας του Παγκυπρίου Συμβουλίου Ειρήνης για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στην πλατεία Ελευθερίας την Κυριακή (27/2), όταν Ουκρανοί διαδηλωτές εξέφρασαν την αντίθεση τους με ομιλίες που εκφωνήθηκαν.
Συγκεκριμένα, διαδηλώτρια από την Ουκρανία ανέφερε χαρακτηριστικά: «σήμερα ήρθαμε εδώ και δεν άκουσα από τους κυρίους εκεί ότι φταίει σε κάτι ο Πούτιν. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Επαναλαμβάνουν τη ρωσική προπαγάνδα. Η αγαπημένη Κύπρος, που είναι σαν δεύτερη οικογένειά μου, το 1974 δεν ζήσατε το ίδιο πράγμα εσείς; 1955, ΕΟΚΑ, δεν παλέψατε για την ελευθερία; Γρηγόρης Αυξεντίου, Στυλιανός Λένας, Ευαγόρας Παλληκαρίδης, δεν πέθαναν για την ελευθερία; […] Σας παρακαλώ, ανοίξετε λίγα τα μάτια σας».
Ένας άλλος διαδηλωτής διερωτάται γιατί δεν κρατάνε και οι Κύπριοι διαδηλωτές σημαίες της Ουκρανίας αλλά μόνο κυπριακές.
Κατά τη διάρκεια των ομιλιών φωνάζει «είσαστε μαζί μας ή όχι;». «Γιατί μας καλέσατε;», διερωτάται μια άλλη διαδηλώτρια, ενώ ακούγεται η φράση «ντροπή σας».
Πάντως, το Συμβούλιο της Ειρήνης απάντησε στις επικρίσεις μέσω ανάρτησης, στην οποία παραθέτει το επίμαχο απόσπασμα από την ομιλία.
Δείτε την ανάρτηση:
Αυτούσια η ομιλία του του προέδρου του ΠΣΕ Τάσου Κωστέα στην αντιπολεμική εκδήλωση καταδίκης του πολέμου στην Ουκρανία:
«Φίλες και φίλοι
Μαζευτήκαμε και πάλι σήμερα εδώ να καταδικάσουμε την έκρηξη ενός πολέμου που πριν μια βδομάδα ευχόμασταν να ήταν μπλόφα και τερτίπι της στιγμής. Μέσα σε μια βδομάδα κατέρρευσε κάθε προσπάθεια για διπλωματική διευθέτηση και η όποια ελπίδα για αποκλιμάκωση εξανεμίστηκε. Σήμερα ζούμε ξανά τον εφιάλτη του πολέμου στη Ευρώπη.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δίνει συνέχεια στα πολλά κακά προηγούμενα ξένων επεμβάσεων σε όλο τον πλανήτη, και θα πρέπει να σταματήσει αμέσως. Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ οφείλουν να σεβαστούν τις ανησυχίες της Ρωσίας όπως αυτές είχαν εκφραστεί με την επανένωση της Γερμανίας και την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο πόλεμος δεν είναι η λύση αλλά καταστροφή για τους απλούς ανθρώπους και χιλιάδες νέων παιδιών στρατιωτών σε όποια πλευρά κι αν βρίσκονται. Το ΠΣΕ καταδικάζει απερίφραστα τις επιθέσεις και την χρήση όπλων μέσα σε κατοικημένες περιοχές, που προκαλούν θύματα ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό και καταστρέφουν ζωτικές υποδομές διαβίωσης του.
Ο κυπριακός λαός έχει πικρή εμπειρία από ξένες επεμβάσεις, πραξικοπήματα, στρατιωτικές εισβολές και προσφυγοποίηση, και καταδικάζει ανεπιφύλακτα κάθε παραβίαση του διεθνούς δικαίου – από οπουδήποτε κι αν προέρχεται. Ως Κύπριοι, που ζήσαμε την προσφυγιά στο πετσί μας, εκφράζουμε αμέριστη συμπαράστασή στον ουκρανικό και ρωσικό πληθυσμό που εγκαταλείπει τα εδάφη του από τον φόβο του πολέμου. Η καθημερινές τραγωδίες που εξελίσσονται ζωντανά μέσα από τις οθόνες των ΜΜΕ δεν διαφέρουν πολύ από τις δική μας σύγχρονη ιστορία.
Οι πόλεμοι όμως, δεν ξεκινούν σε μια μέρα και σε μια βδομάδα. Οι αιτίες τους μετρούν χρόνια και οι ευκαιρίες αποφυγής τους δεν είναι λίγες. Σ’ αυτό το διάστημα είναι που κρίνεται, αν ο παραλογισμός θα εκτοπίσει την λογική, ο εθνικισμός θα μετρήσει περισσότερο από τον συνεταιρισμό και η δύναμη των όπλων θα αντικαταστήσει την διπλωματία. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία σάστισαν και προκάλεσαν δέος στην Ευρώπη, αλλά δυστυχώς, δεν είναι πρωτοφανείς. Τι έγινε όλο αυτό το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι χθες;
Το 1974 ήταν δύο και περισσότερες οι νατοϊκές χώρες που συνωμότησαν για να διχοτομήσουν την Κύπρο. Μια στρατιωτική εισβολή, τις επιπτώσεις της οποίας ζούμε μέχρι σήμερα. Από το 1991 και μετά ήταν χώρες του ΝΑΤΟ που συνασπίστηκαν για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την ένταξη των νέων κρατών στις σφαίρες επιρροής τους. Μια τραγωδία που ολοκληρώθηκε με τον βάρβαρο βομβαρδισμό της Σερβίας για τρεις σχεδόν μήνες, την καταστροφή των υποδομών της, και την περαιτέρω απόσχιση της εδαφικής της ακεραιότητας. Η δικαιολογία ήταν σχεδόν πάντα η ίδια: Παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης. 15 χρόνια μετά, άλλοι δυο πόλεμοι ξέσπασαν στη διάρκεια της αραβικής άνοιξης σε κοντινές μας χώρες, την Λιβύη και τη Συρία. Κι αυτές οι επεμβάσεις ξεκίνησαν με το πρόσχημα της δημοκρατικοποίησης.
Όλοι μας θέλουμε να ζούμε σε συνθήκες, όπου μπορούμε να κάνουμε κριτική ή ακόμα να βρίζουμε τον πρόεδρο της χώρας μας χωρίς να έχουμε επιπτώσεις. Πόσοι όμως από εμάς πιστεύουν ότι οι πόλεμοι γίνονται γι αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα;
Είναι αυτός ο αμοραλισμός, η απληστία και η υπεροψία της Δύσης που εξέθρεψαν την επιθετικότητα της σημερινής Ρωσίας. Τα τελευταία 20 χρόνια, έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ 14 νέα κράτη μέλη, από την Ανατολική Ευρώπη. Και αντί αυτό να φέρει περισσότερη ειρήνη και ασφάλεια, όπως ήταν οι επίσημες εξαγγελίες, παρατηρούμε σήμερα ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα – ποτέ στο παρελθόν οι εντάσεις, οι στρατιωτικές δαπάνες και οι πολεμικές προετοιμασίες δεν ήταν τόσο έντονες, ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν το φάσμα ενός καταστροφικού πολέμου δεν ήταν τόσο κοντά στην καρδιά της Ευρώπης.
Η ευθύνη αποφυγής του πολέμου, βαραίνει πολύ περισσότερο τις μεγάλες και ισχυρές στρατιωτικά, χώρες. Ανεξάρτητα, του τι προηγήθηκε, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι μια απαράδεκτη εξέλιξη που δεν μπορεί να μας αφήσει απαθείς. Συνιστά μια κατάφορη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, της κρατικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας ενός γειτονικού κράτους. Ο πόλεμος αυτός δεν θα έχει επιπτώσεις μόνο στους λαούς των εμπλεκομένων χωρών. Θα έχει σοβαρές επιπτώσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η παγκόσμια ειρήνη μπορεί να διασφαλιστεί με τον αμοιβαίο σεβασμό, την αποστρατικοποίηση και τον αφοπλισμό. Χρειαζόμαστε ένα νέο σύστημα ασφάλειας χωρίς αποκλεισμούς, μποϋκοτάζ και εμπάργκο. Χρειαζόμαστε νέους ισχυρούς θεσμούς αλλά και ενδυνάμωση των υφιστάμενων όπως είναι ο ΟΗΕ. Σ αυτή τη δύσκολη περίοδο των ψεύτικων και επιφανειακών ειδήσεων, χρειαζόμαστε ενδυνάμωση των κοινωνικών δεσμών
Φίλες και φίλοι
Το κίνημα ειρήνης δεν έχει χρώμα, γλώσσα ή θρησκεία. Σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο, τα κινήματα ειρήνης σε όλο το κόσμο αποτελούν ένα ουδέτερο βήμα κοινωνικής και πολιτικής δράσης. Σας καλούμε να πορευθούμε μαζί σ’ αυτό τον αγώνα τώρα που η ειρήνη δοκιμάζεται. Ενώνουμε τη φωνή και τη δύναμη μας μαζί με τα κινήματα ειρήνης στην Ευρώπη, στην γειτονιά μας και πέρα από αυτή. Λέμε ένα δυνατό
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ».