Δυστυχώς, και το γράφω με μεγάλη μου λύπη, η ελληνική γλώσσα κακοποιείται από οργανισμούς που θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και από άτομα με θέσεις που θα έπρεπε να είναι παράδειγμα σωστής χρήσης της γλώσσας. Πανεπιστήμια, τράπεζες, υπουργεία και πρόσωπα με υψηλές δημόσιες θέσεις κακοποιούν και χρησιμοποιούν πολύ λανθασμένα την ελληνική και κυρίως στο γραπτό λόγο, αφού στον προφορικό όλοι δικαιούνται λάθος εν τη ρύμη του λόγου.
>> Από Υπουργείο βλέπεις στο δρόμο την πινακίδα που γράφει: «Απαγορεύεται η διακίνηση πεζών στον αυτοκινητόδρομο…» τώρα ποιος διακινεί τους πεζούς δεν μας λένε… Το ρήμα διακινώ σημαίνει πως κάποιος μεταφέρει από- προς κάτι.
Το σωστό: “Απαγορεύεται να κινείστε πεζή στον αυτοκινητόδρομο”.
>> Από Πανεπιστήμιο διαβάζεις σε πινακίδα στο δρόμο: «Αθλητική επιστήμη…» τώρα πόσο αθλητική είναι η επιστήμη και σε ποιο άθλημα δεν μας λένε. Γελάμε…
Το σωστό: “Επιστήμη του αθλητισμού ή Επιστήμη Φυσικής Αγωγής και Αθλημάτων”
>> Από τράπεζα διαβάζεις σε πινακίδα στο δρόμο: «Αγροτικά δάνεια…» και «Αγροτικός τρεχούμενος…» δεν μας λένε όμως που θα βρούμε αυτά τα αγροτικά προϊόντα και τι τιμές έχουν. Μην γελάτε, να κλαίτε…
Το σωστό: “Δάνεια για αγρότες και τρεχούμενος αγροτών”.
>> Από πρόεδρο τράπεζας που έγραφε: «ελπίζω να μην μακρηγορήσουν οι διαδικασίες για τη ρύθμιση των δανείων…» τώρα πού σπούδασαν ρητορική οι διαδικασίες για να αγορεύουν σε μάκρος δεν μας είπε.
Το σωστό: “Να μην χρονίσουν οι διαδικασίες”.
Συμπέρασμα: «Η ημιμάθεια χειρότερη της αμάθειας»
Δήλωση: όλοι κάνουμε λάθη αλλά όταν μένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε τεράστιες πινακίδες στους δρόμους είναι κάτι πέραν του λάθους.
* Δημήτρης Κυριάκου, αρχαιολόγος–εκπαιδευτικός