Τα ηρωικά λείψανα των ηρώων τους Κυριάκου Ψύλλου και Ευαγόρα Τυρίμου θα κηδέψουν αύριο Σάββατο και την Κυριακή το Παραλίμνι και το Αυγόρου αντίστοιχα.
Κυριάκος Ψύλλος του Πέτρου
Στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Παραλίμνι θα τελεστεί αύριο Σάββατο στις 14:00 η νεκρώσιμος ακολουθία των λειψάνων του ήρωα Κυριάκου Ψύλλου του Πέτρου του 231ΤΠ, ο οποίος αγνοήτουν από τις 15/8/1974 και τα οστά του οποίου ανευρέθησαν στην περιοχή Σκυλλούρας- Κοντεμένου (ύψωμα Λαπάτσα) και ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο του DNA.
Της κηδείας θα προστεί ο Πανιερότατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος. Επικήδειο λόγο θα εκφωνήσει ο Υπουργός Άμυνας, Χριστόφορος Φωκαΐδης. Συλληπητήρια από τις 13:00.
Αντί στεφάνων θα γίνονται εισφορές στην οικογένεια για φιλανθρωπικό σκοπό.
Η ιστορία
Οσο απίστευτη κι αν ακούγεται άλλο τόσο αληθινή είναι η τραγική ιστορία του λεβεντονιού του Παραλιμνίου Κυριάκου Πέτρου-Ψύλλου. Του αγνοούμενου εθνοφρουρού,που ετοίμαζε τα χαρτιά του ν’απολυθεί, όταν ο Αττίλας εισέβαλε στο νησί και χωρίς να χάσει καιρό έσπευσε απο το Παραλίμνι, οπου βρισκόταν σε άδεια, για να πυκνώσει τις τάξεις του 231 Τάγματος Πεζικού, που υπερασπιζόταν την πατρίδα, πολεμώντας το βάρβαρο επιδρομέα. Δεν σκέφτηκε να παραμείνει στο χωριό του, ούτε να καταταγεί στην πλησιέστερη προς το Παραλίμνι μονάδα, ούτε να πάει με τον αδελφό του Σπύρο και το γαμπρό του Μιχάλη, για να παρουσιαστούν στην ίδια μονάδα. Ήταν ενσυνείδητος πατριώτης και πειθαρχημένος στρατιώτης. Η απόφασή του, ήταν οριστική και αμετάκλητη. Θα πήγαινε στο 231, οπου υπηρετούσε, για να πολεμήσει στο πλευρό των φίλων και συστρατιωτών του. Ο Διμοιρήτης του, έφεδρος Ανθυπολοχαγός Έραστος Φιλιππίδης, μίλησε για την λεβεντιά του Κυριάκου, τον οποίο αναγνώριζε ως τον καλύτερο του στρατιώτη. Για αυτό τον είχε στείλει τη μαύρη μέρα που εξαφανίστηκε, για να πάει να δει τι γινόταν στην Σκυλλούρα. Μια αποστολή, η τελευταία του που δεν έμελλε να εκτελεστεί, γιατί δεν γύρισε ποτέ. Χάθηκαν τα ίχνη του μέσα στον ορυμαγδό των όλμων και των πολυβόλων των Τούρκων,που είχαν καταλάβει τη Σκυλλούρα. Ήταν 15 Αυγούστου.
Στο σύντομο βιογραφικό του ξεδιπλώνεται ο χαρακτήρας του και η αφωσίωση του στο καθήκον. Πήγε στην μονάδα του, πολέμησε με ανδρεία μέχρι την στιγμή πουτο 231ΤΠ αποχώρησε απο τις θέσεις τους μπροστά στον όγκο των τουρκικών αρμάτων και τα ασταμάτητα πλήγματα της τουρκικής αεροπορίας, που αλώνιζε ανενόχλητη τους ουρανούς μας, ξερνώντας φωτιά και σίδερο, ανοίγοντας το δρόμο στα στίφη των εισβολέων.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απο την αρχή για να δούμε ποιός ήταν ο Κυριάκος και πώς βρέθηκε στην μονάδα του μόλις αρχισε η εισβολή.
Αναφέρει το σύντομο βιογραφικό του:
Γέννημα και θρέμμα της πόλης του Παραλιμνίου ο Κυριάκος. Ήταν γόνος πολύτεκνης οικογένειας. Γονείς του ο Πέτρος Γεωργίου-Ψύλλος απο τους Στύλλους Αμμοχώστου. Η μητέρα του ήταν η Ειρήνη Χατζησπύρου Σιαπακτά απο το Παραλίμνι. Ο Κυριάκος ηταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1954. Τα αλλα αδέλφια του είναι. Η Χιονούλλα Χρυσάνθου, ο Σπύρος Ψύλλος, ο Γιώργος Ψύλλος, η Χαρούλλα Παρίφτη, ο Ανδρέας Ψύλλος η Δήμητρα Βουκαλή και η Χριστίνα Ψύλλου.
Είχε φοιτήσει στο Α΄Δημοτικό σχολείο Παραλιμνίου. Δεν προχώρησε στην Μέση Εκπαίδευση λόγω της ανάγκης για έσοδα στην οικογένεια. Έτσι σε ηλικία 13 χρόνων άρχισε να εργάζεται στις οικοδομές. Στην Εθνική Φρουρά κατατάγηκε σε ηλικία 19 χρόνων, τον Ιανουάριο τοε 1973. Είχε πάρει αναστολή μέχρι να τελειώσει τη θητεία του ο Γιώργος ο αδελφός του, που ήταν ενα χρόνο πιό μεγάλος. Οι μαύρες μέρες του 1974 τον βρήκαν στο Παραλίμνι με άδεια, να ετοιμάζει τα χαρτιά του για πρόωρη απόλυση απο την Εθνική Φρουρά, αφού η κυβέρνηση Μακαρίου τότε ανακοίνωσε την μείωση της στρατιωτικής θητείας στους 14 μήνες. Έγινε δυστυχώς, το πραξικόπημα και ακολούθησε σε 5 ημέρες η εισβολή των τούρκων που ζωντάνεψε τον εφιάλτη στην ψυχή κάθε Ελληνα της Κύπρου. Η επιστάτευση ήταν πλέον επιταχτική εθνική ανάγκη.
Στο κάλεσμα της Πατρίδας απο το σπίτι του Κυριάκου εκτός απο τον ίδιο, θα πήγαιναν τα αδέλφια του Γιώργος 21 χρόνων, Σπύρος 23 χρόνων και ο γαμπρός τους Μιχάλης 24 χρόνων. Στις παρακλήσεις του αδελφού του, του Γιώργου, να παρουσιαστούν όλοι μαζί, ο Κυριάκος δεν δέχτηκε,γιατι φοβόταν μην θεωρηθεί λιποτάκτης, αν δεν παρουσιαστεί στην μονάδα του. Με μισή καρδιά ο Γιώργος τον πήρε στον τόπο της αναχώρησης των “Λαντρόβερ” της Εθνικής Φρουράς. Μέσω αυτών θα πήγαινε στην μονάδα του, που βρισκόταν πλέον στην πρώτη γραμμή. Υψώνοντας το χέρι του, σε χαιρετισμό με πόνο στην ψυχή, δεν γνώριζε οτι ήταν η τελευταία φορά που τον έβλεπε. Στο σπίτι τους η λεβέντισσα Μάνα με την λιονταρίσια καρδιά, αφού έστειλε τον Κυριάκο της στο καθήκον του, άρχισε με νουθεσίες και περισσή φροντίδα να βοηθήσει και τα υπόλοιπα παιδιά της για να δώσουν κι αυτά το παρόν τους στην υπεράσπιση της πονεμένης και ήδη πληγωμένης Κύπρου μας.
Ο Κυριάκος έφθασε την ίδια μέρα στον λόχο του,στον 1ο λόχο του 231 ΤΠ. Έλαβε μέρος σε όλες τις επιχειρήσης του λόχου του,και οπου χρειάστηκε έδωσε το δυναμικό παρόν του. Στις 22 Ιουλίου όταν στο φυλάκιο Αετοφωλιά γίνονταν οι μάχες για κατάληψητης απο τους τούρκουςκαι κινδύνεβε να καταληφθή, επενέβη ο λοχαγός τους με λίγους ακόμα στρατιώτες και τους απώθησαν επιφέροντας πολλές απώλειες στους τουρκους, ο Κυριάκοςήταν μαζί τους.
Όταν αργότερα κατελήφθη το φυλάκιο 26 και εστάλει μια διμοιρία και βοήθησαν στην ανακατάληψη του φυλακίου ο Κυριάκος ήταν και πάλι παρών.
Οταν στις 6 και 7 Αυγούστου στο Αγριδάκι ο λόχος του Κυριάκου, ο 1ος λόχος του 231ΤΠ εδέχετο τον ανηλεή βεμβαρδισμό των Τούρκων με όλμους και πυροβολικό,και οι απώλειες του ήταν 4 νεκροί και αρκετοί τραυματίες, οι υπόλοιποι ανδρες Αξιωματικοί και στρατιώτες δεν υποχώρησαν ούτε ίντζα, ανάμεσα τους ήταν και ο Κυριάκος. Γι’ αυτό και ο διμοιρίτης του δίκαια ακόμα και τώρα λέει οτι ήταν ο καλύτερος του στρατιώτης.
Πέρασαν 42 ολόκληρα χρόνια και ο Κυριάκος δεν επέστρεψεστο σπίτι του. Το όνομα του γράφτικε μαζί με άλλους 1618 σ΄ενα μακρό κατάλογο με την αγνωστη εως τότε λέξη ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ 1974. Οι οικογένειά του μάταια τον αναζητούσαν και τον πρόσμεναν. Ο πατέρας δεν αντεξε και έκλεισε τα μάτια του έχοντας πάρει μαζί του τον καημό για το αγνοούμενο παιδί του στις 20/2/1991.
Ο καημός για τον αγνοημένο λεβέντη της τσάκισε την υγεία της τραγικής μάνας. Και στις 17 Ιανουαρίου το 2000 έφυγε κι΄αυτή απο την ζωή, παίρνοντας μαζί της, όπως και ο πατέρας του, τον μεγάλο της καημό. Αιωνία η μνήμη των γονιών του Κυριάκου. Η Πατρίδα τους ευγνωμονεί και τους τιμά για την προσφόρα του παιδιού τους στο θυσιαστήρι της λευτεριάς και της τιμής της.
Έμειναν τα αδέλφια του ήρωα να προσμένουν με μισοσβησμένη πια την ελπίδα της επιστροφής του. Τους έκαιε η αγωνία και το αμείλικτο βασανιστικό ερώτημα. Τι έγινε ο Κυριάκος, ο μεγάλος απών της οικογενειάς τους, πώς χάθηκε το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974, χωρίς να δώσει απο τότε κανένα σημάδι ζωής. Την απάντηση αυτή τους κάλεσε πρίν ένα περίπου χρόνο η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων να τους την δώσει. Τα οστά του Αγαπημένου τους Κυτιάκου ανευρέθησαν στο ύψωμα Λαπάτσα στην περιοχή Κοντεμένου- Σκυλλούρας μαζί με άλλους 22 στρατιώτες του 286 ΜΤΠ. Μετά απο σκληρή μάχη που έγινε στην περιοχή, σκωτώθηκαν ολοι οι στρατιώτες μας χωρίς να γλυτώσει κάποιος να πεί τι ακριβώς εγινε, και έμειναν άταφοι σκορπισμένοι στην περιοχή. Έφυγαν απο την ΔΕΑ λυπημένοι μεν αλλά και υπερήφανοι που ο Κυριάκος τους σκοτώθηκε στο πεδίο της τιμής.
Ευαγόρας Τυρίμου
Την Κυριακή 1 Οκτωβρίου στις 11:30, στον Ιερό Ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Αυγόρου θα τελεστεί η κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοουμένου Ευαγόρα Τυρίμου, αγνοουμένου από τις 22 Ιουλίου 1974.
Τα οστά του ανευρέθησαν στην περιοχή Άσπρη Μούττη και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA. Επιμνημόσυνο λόγο θα εκφωνήσει ο πρώην Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου.
Η ιστορία
Ο Ευαγόρας Τυρίμου του Γεωργίου και της Παναγιώτας γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου στις 2/08/1956. Ο Ευαγόρας ήταν το έβδομο παιδί στη σειρά απο τα οκτώ αδέρφια. Προτού καταταγεί στο στρατό εργαζόταν μαζί με τον αδερφό του το μεγάλο στο κατάστημα ελαστικών στην Αμμόχωστο.
Ιανουάριο του 1974 κατατάσσεται για να κάνει και αυτός τη στρατιωτική του θητεία, χωρίς καν να ξέρει τι τον περιμένει.
Στις 20 Ιουλίου 1974 με την απόβαση των Τούρκων στη Κύπρο μαζί με πολλούς άλλους από το τάγμα πεζικού 399 στο Μπογαζι οπου ανήκε, μετά απο εντολές ανώτερων ξεκινούν για τη Κερύνεια και συγκεκριμένα για την οροσειρά του Πενταδακτύλου όπου θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τον Τούρκο κατακτητή κάτω απο αντίξοες συνθήκες.
Το βράδυ στις 21 Ιουλίου ανέβηκαν στη περιοχή Αλωνάγρα όπου και έγινε μεγάλη μάχη μαζί με ακόμα 19 παλικάρια της διμοιριας του. Δεν έφτανε στο ότι έπεσαν μαχόμενοι κάτω απο αυτές τις αντίξοες συνθήκες, τα κορμιά τους παρέμειναν άθαφτα πανω στη βουνοπλαγιά για 36 χρόνια. Μέχρι το 2010 όπου και αναφέρθηκαν τα οστά με τη μέθοδο DNA.
SotiraNews