Του Σωκράτη Αριστοτέλους
Τα έχει γράψει η καρδιά με το πνεύμα της αγάπης αντί για μελάνι, με την πνοή του Θεού. Ένα τέτοιο κείμενο (απλουστευμένο) είναι αυτό που ακολουθεί, από το πύρινο καμίνι του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Παρουσιάζεται ο Κύριος Ιησούς Χριστός στην ψυχή που αγαπά να μλάει μαζί της.
«Εγώ είμαι ο πατέρας σου, εγώ κι ο αδελφός σου· εγώ και ο νυμφίος και η ρίζα της ζωής σου και το στήριγμα· είμαι το παν για σένα για ότι κι αν θελήσεις· μη ζητήσεις κανενός τη συνδρομή. Εγώ θα σε υπηρετήσω, όχι να υπηρετηθώ. Είμαι και ο φίλος σου, το μέλος, η κεφαλή, ο αδελφός και η αδελφή σου· εγώ είμαι η μητέρα σου· τα πάντα είμαι εγώ για σένα. Μονάχα να έχεις μαζί μου οικειότητα. Εγώ για σένα επείνασα και για το χατήρι σου έγινα ξένος που δεν είχα πού να ακουμπήσω σαν αλήτης· για σένα ανέβηκα στον σταυρό, κατέβηκα στον τάφο. Στον ουρανό για σένα είμαι πρεσβευτής στον πατέρα, και για σένα από τον πατέρα κατέβηκα στη Γη πρεσβευτής. Για μένα συ είσαι το παν και αδελφός και μαζί θα μοιραστούμε την κληρονομιά του πατέρα· εσύ είσαι και φίλος μου και μέλος μου. Τι περισσότερο θέλεις; Γιατί αποφεύγεις αυτόν που τόσον σε αγαπά; γιατί αποκάμνεις μέσα στον κόσμο; γιατί αντλείς σε τρύπιο πιθάρι;»
Αγαπητοί μου αδελφοί, στώμεν καλώς. Όποια ψυχή τον καταλάβει, θα κλείσει μέσα της την ευτυχία.