Γράφει η Μπάντα Εθνικόφρονων Σωματείων Λιοπετρίου “Δεν Ξεχνώ”:
“Οποίος για την πατρίδα του δεν θέλει να πεθάνει, κερδίζει μόνο τη ζωή, μα την τιμή του χάνει.”
Με τη φωτιά απ’ το καντήλι σου, ανάψαμε τις δάδες μας και πορευτήκαμε στον ανδριάντα σου.
Με το βλέμμα χαμηλά και τις γαλανόλευκες να κυματίζουν υπερήφανα, ψάλλαμε τον Εθνικό μας Ύμνο για σένα.
Περπατήσαμε στο χωριό που τόσο αγαπούσες και έδωσες τη ζωή σου για την ελευθερία του.
Όταν κτύπησαν το πρωί οι καμπάνες, κάναμε το σταυρό μας και πήγαμε στην εκκλησία για σένα.
Δεν σε ξεχάσαμε Μόδεστε.
Δεν θέλαμε να μας περιμένεις και να μην έρθουμε.
Κι όταν βροντοφωνάξαμε πως «Η Κύπρος είναι Ελληνική», το κάναμε για σένα.
Κι όταν εκτελέσαμε τα κομμάτια μας στο άγαλμα σου, είχαμε μέσα στην καρδιά μας τη λεβεντιά σου.
Είμαστε πολύ μικροί για σένα Μόδεστε.
Κι αυτό ήταν το μεγάλο ευχαριστώ μας.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!”
