Τον Οκτώβριο του 1958, η ΕΟΚΑ είχε εντείνει τις επιθέσεις εναντίον των Άγγλων, οι οποίοι είχαν ήδη πληγεί και μετρούσαν πολλές απώλειες.
Οι εφημερίδες έκαναν λόγο για γενικευμένες επιθέσεις από τους άντρες της ΕΟΚΑ με καλά συντονισμένο σχέδιο σε στρατόπεδα του εχθρού, με εκρήξεις βομβών και έχοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων σε πολλά μέτωπα.
«Εξαπολύει επίθεσιν εφ όλου του μετώπου, με απόλυτον συντονισμόν δράσεως και τέλειον επιτελικόν σχέδιον, κατέχουσα την πρωτοβουλίαν εις όλους τους τομείς και αντλεί διαρκώς δυνάμεις από τον αδάμαστον λαόν της ελληνικής μεγαλονήσου…» , έγραφε ο τύπος.
Στις 3 Οκτωβρίου στην Αμμόχωστο δολοφονήθηκαν δύο Βρετανίδες, σύζυγοι αξιωματικών του αποικιακού στρατού. Οι δύο γυναίκες, την ώρα που έβγαιναν από κατάστημα σε πολυσύχναστο δρόμο της πόλης, πυροβολήθηκαν επανειλημμένα από αγνώστους και έπεσαν νεκρές. Ο ξένος Τύπος της εποχής απέδωσε την ενέργεια σε «πατριώτες Κύπριους», οι οποίοι «για πρώτη φορά μετά την κήρυξη έκτακτης ανάγκης το 1955, επέλεξαν τέτοιου είδους στόχους».
Η εκδίκηση των Άγγλων και τα κολαστήρια της Αμμοχώστου
Η αντίδραση του βρετανικού στρατού ήταν άμεση, με χιλιάδες στρατιώτες και αξιωματικούς να μετέχουν στην επιχείρηση. Κηρύχθηκε άμεση απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλη την Αμμόχωστο, η πόλη ερήμωσε και ο βρετανικός στρατός ξεκίνησε τις συλλήψεις ντόπιου άμαχου πληθυσμού. Πολλές εκατοντάδες κάτοικοι κάθε ηλικίας, μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα κράτησης, όπου ξεκίνησε ένα ασύλληπτο όργιο βασανισμού, μετατρέποντας την ερημωμένη πόλη σε κόλαση.
Η εφημερίδα «Ακρόπολη», περιέγραφε χαρακτηριστικά την Αμμόχωστο ως «κοιλάδα δακρύων όπου οι άνθρωποι παραφρονούν από τα μαρτύρια και πεθαίνουν από τους ξυλοδαρμούς».
Ο ανταποκριτής της εφημερίδας «Μαίηλυ Χάραλντ», μετέδιδε ότι έβλεπε αιμόφυρτους και βαριά τραυματισμένους Έλληνες να στοιβάζονται στα φορεία και τις αστυνομικές κλούβες. Ο Μάσμαν έλεγε ότι αλεξιπτωτιστές πυροβολούσαν τον άμαχο πληθυσμό που βρισκόταν στα αυτοκίνητα και στους δρόμους, σε μία προσπάθεια να τους τρομοκρατήσουν ακόμα περισσότερο. Δημοσιογράφοι άλλων εφημερίδων περιέγραφαν το γεγονός ως λουτρό αίματος και φρικαλέων σκηνών, αντάξιων της «Κόλασης του Δάντη» και της «Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου».
Η αγγλική διοίκηση εκδικήθηκε τον άμαχο και άοπλο πληθυσμό, αφού δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Η πόλη της Αμμοχώστου έμοιαζε με απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης, με φανερά τα σημάδια των βανδαλισμών και στους δρόμους υπήρχαν πεταμένα ρούχα των βασανισθέντων πολιτών. Νοσοκομειακά αυτοκίνητα μετέφεραν συνεχώς τραυματίες, ενώ χιλιάδες στρατιώτες έκαναν εφόδους σε όλες τις συνοικίες της πόλης, συνεχίζοντας το «έργο» τους.
Πηγή: Μηχανή του Χρόνου